نکات و تکنیک های طلایی برای جوجه کشی در خانه

نکات مهم برای جوجه کشی موفق در خانه | تکنیک های موفقیت در جوجه کشی خانگی | جوجه کشی با راندمان بالا در منزل

جوجه کشی در خانه بسیار جالب و هیجان انگیز است به خصوص اگر برای اولین بار اقدام به جوجه کشی در خانه کرده باشید. از آنجایی که جوجه کشی برای بار اول معمولا با سوالات و سردرگمی های زیادی همراه است، بنابراین جهت راهنمایی شما کاربر گرامی و کمک به رسیدن به جوجه کشی موفق در خانه، این مقاله آموزشی و کاربردی را نگاشته ایم. با ادامه مطلب همراه باشید. 

قدم اول – انتخاب و خرید دستگاه جوجه کشی

ممکن است کار خود را با یک دستگاه جوجه کشی دست ساز و یا دستگاه جوجه کشی دست دوم و کارکرده شروع کنید، در این صورت نباید انتظار بالایی از دستگاه داشته باشید، حتی جوجه شدن یک تخم از میان چندین تخم نیز موفقیت بزرگی محسوب می شود. 

اما اگر می خواهید به راندمان و بازدهی بالا برسید و حداکثر تخم ها را به جوجه تبدیل کنید، توصیه ما خرید یک دستگاه جوجه کشی معتبر و دارای گارانتی و خدمات پس از فروش قابل اتکا می باشد. 

معایب دستگاه های دست ساز و کارکرده به عبارت زیر هستند : 

۱- دستگاه های جوجه کشی دست ساز، توانایی تامین و سنجش دقیق حرارت و رطوبت را ندارند. 

۲- دستگاه های دست ساز کلا راندمان بالایی ندارند، به این دلیل که هیچ استانداردی در ساخت آنها رعایت نشده است. 

۳- دستگاه های جوجه کشی کارکرده و دست دوم آلوده به میکروب ها هستند و شستشوی آن سخت و زمان بر خواهد بود. 

۴- احتمال خرابی قطعات و کالیبره نبودن سنسور دستگاه های جوجه کشی دست دوم وجود دارد. 

۵- دستگاه های دست دوم فاقد گارانتی و خدمات پس از فروش هستند، بنابراین برای سرویس و تعمیر قطعات آن با مشکل مواجه خواهید داشت. 

۶- احتمال از رده خارج شدن دستگاه خریداری شده و نبود قطعات آن در بازار وجود دارد.

اما اگر قصد رسیدن به یک موفقیت چشمگیر و راندمان بالا را دارید، حتما باید کمی هزینه کنید و به سمت خرید دستگاه های جوجه کشی استاندارد و مهندسی شده بروید. در ادامه به چند تکنیک مهم جهت خرید ماشین جوجه کشی ایده آل و استاندارد اشاره شده است. 

نکات مهم جهت انتخاب و خرید دستگاه جوجه کشی خانگی مناسب : 

۱- دستگاه جوجه کشی مورد نظر باید بین ۱۰ الی ۲۰۰ تخم مرغ ظرفیت داشته باشد، ظرفیت های بیشتر از ۲۰۰ عدد، صنعتی محسوب شده و استفاده از آنها در خانه مشکل است چون فضای کافی برای نگهداری از جوجه ها نخواهید داشت. 

۲- دستگاهی را خریداری کنید که دارای گارانتی و خدمات پس از فروش واقعی و قابل اطمینان باشد، چرا که در آینده جهت دریافت راهنمایی کار با دستگاه و یا تعمیر و تعویض قطعات آن به واحد گارانتی و خدمات پس از فروش نیاز خواهید داشت. 

۳- قبل از خرید، در مورد راندمان و کیفیت کاری دستگاه تحقیق کنید و با پرورش دهنده ها و فعالان مختلف حوزه پرورش طیور در ارتباط باشید. 

۴- بهتر است از دستگاه های بدنه pvc یا پلیمری استفاده کنید چون به راحتی قابل شستشو بوده و نگرانی از بابت پوسیدگی و زنگ زدگی دستگاه وجود نخواهد داشت. 

۵- در مورد سنسور دستگاه تحقیق کنید، معمولا سنسورهای sht کیفیت بالایی دارند و راندمان جوجه کشی را بالاتر می برند. نسل سه سنسور sht، دقیق تر از نسل های قبلی است. 

۶- از وجود قابلیت ستر/هچر همزمان مطمئن شوید. این ویژگی از انبار کردن تخم ها جلوگیری خواهد کرد و تخم های نطفه دار را در هر لحظه ای می توانید وارد دستگاه کنید بدون اینکه نگران فضای لازم برای دوره هچر باشید. اطلاعات بیشتر در مقاله ستر و هچر همزمان آمده است. 

قدم دوم – آماده سازی محیط جوجه کشی

جوجه کشی در هر مکانی امکان پذیر نیست و دستگاه جوجه کشی باید اتاق و محل مخصوص به خود را داشته باشد تا حداکثر راندمان را از آن بگیرید. محل قرارگیری دستگاه باید حداقل رفت و آمد با دما و رطوبت کنترل شده داشته باشه 

امکان استفاده از دستگاه در اتاق خواب، آشپزخانه، بالکن، انباری و هر مکان دیگری نیز وجود دارد، اما راندمان و بازدهی لازم را نخواهید گرفت چرا که احتمال دستکاری شدن دستگاه (توسط افراد دیگر) و تغییرات شدید دما و رطوبت محیطی وجود دارد.

برای موفقیت در جوجه کشی خانگی، حتما یک انبار یا اتاق بسته ای را در نظر بگیرید که حداقل رفت و آمد را داشته باشید و امکان تغییر در دما و رطوبت محیط به وسیله سیستم های گرمایشی، سرمایشی و رطوبتی نیز وجود داشته باشد. 

اتاق را کاملا تمیز و ضدعفونی کرده و هرگونه آلودگی و عوامل بیماری زا مانند سوسک، موش، مگس و … را از بین ببرید. یک فن تهویه در پنجره اتاق نصب کنید تا هوای آلوده را همواره به بیرون انتقال دهد. 

دستگاه را در مکانی قرار دهید که تحت تابش مستقیم نور افتاب و یا وزش مستقیم سرما و باد نباشد، هم چنین از دسترس افراد متفرقه به ویژه کودکان خارج باشد. 

قدم سوم – تست دستگاه و اطمینان از سلامت آن

پس از خرید دستگاه و آماده سازی محیط، باید دستگاه را تست کرده و از سالم بودن تمامی سیستم های آن مطمئن شوید. روند تست دستگاه جوجه کشی ممکن است تا ۲۴ ساعت نیز طول بکشد. برای این کار ابتدا دما و رطوبت محیط را کنترل کرده و دما را بین ۲۰ الی ۳۰ درجه و رطوبت را بین ۵۰ الی ۶۰ درصد حفظ کنید. در صورت سرد بودن محیط از بخاری، گرم بودن محیط از کولر و خشک بودن محیط از رطوبت ساز استفاده کنید. 

دستگاه را روشن کرده و دما و رطوبت لازم برای جوجه کشی را روی آن تنظیم کنید (اطلاعات لازم در جدول دما و رطوبت موجود است)، سپس منتظر بمانید تا نمایشگرهای برد، دما و رطوبت داخل دستگاه را نشان دهد. در صورت رسیدن به مقدار دلخواه شما، یعنی دستگاه سالم بوده و به خوبی کار می کند. ضمن فرایند تست، باید از سالم بودن موتور چرخش و فن تهویه و فن سیرکوله نیز مطمئن شوید. 

قدم چهارم – تهیه تخم نطفه دار و شروع جوجه کشی

حتما برای خرید تخم نطفه دار به افراد مطمئن و قابل اعتماد مراجعه کنید و از خرید اینترنتی و غیر حضوری پرهیز کنید، اگر خودتان دارای گله مولد تخم نطفه دار هستید، بهترین و با کیفیت تخم های نطفه دار را از آنها به دست خواهید آورد به شرطی که به خوبی تغذیه شوند و در سلامت کامل باشند. در مقاله راهنمای خرید تخم نطفه دار به صورت کامل و جامع به این موضوع پرداخته شده است.  

پس از تهیه تخم های نطفه دار می توانید جوجه کشی را شروع کنید. البته به شرطی که عمر تخم نطفه دار بیشتر از ۲۴ ساعت و کمتر از ۴۸ ساعت باشد. چنین تخمی بالاترین بازدهی را خواهد داشت و به احتمال قوی به جوجه تبدیل خواهد شد. 

برای شروع جوجه کشی نیز طبق مراحل فوق، ابتدا محیط را آماده کرده سپس تخم ها را در داخل شانه ها چیده و در نهایت دما و رطوبت لازمه را روی کنترلر تنظیم کنید.

قدم پنجم – بررسی وضعیت کار دستگاه 

شروع به کار دستگاه به معنای پایان وظایف شما نیست، بلکه باید هر چند ساعت یکبار به محل کار دستگاه مراجعه کرده و از روشن بودن آن و تنظیم بودن دما و رطوبت مطمئن شوید. هم چنین از سالم بودن سیستم چرخش و فن تهویه و سیرکوله نیز اطمینان حاصل کنید. 

قدم ششم – نطفه سنجی 

پس از گذشت یک هفته از فرایند جوجه کشی، لازم است که تک به تک تخم ها را مورد نوربینی (نطفه سنجی) قرار دهید. نحوه انجام این کار در مقاله آموزش نطفه سنجی به صورت کامل ارائه شده است. نطفه سنجی را حتما هر هفته یکبار انجام دهید، با این کار تخم های بدون نطفه و پوچ را شناسایی و از دستگاه خارج می کنید، چرا که تخم های پوچ داخل دستگاه پس از مدتی (در اثر حرارت و رطوبت بالای دستگاه) فاسد شده و سایر جنین های در حال رشد را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد. 

قدم هفتم – انتقال تخم ها از دوران ستر به دوران هچر 

کل دوره جوجه کشی متشکل از دو زیر دوره به نام های دوره ستر و دوره هچر می باشد. در دوره ستر تخم ها در داخل شانه های مخصوص یا همه کاره قرار گرفته و باید مرتبا چرخش داشته باشند و هم چنین دما و رطوبت مخصوص به خود را دارد. اما در دوره هچر باید چرخش تخم را متوقف کرده و تخم ها را از شانه به سبد هچ انتقال داده و دما و رطوبت مخصوص این دوره را روی دستگاه تنظیم کرد. 

سه روز آخر دوران جوجه کشی به هچر اختصاص دارد و باید تخم ها را در این زمان از ستر به هچر انتقال دهید. به عنوان مثال، کل دوره جوجه کشی مرغ ۲۱ روز است که ۱۸ روز آن به دوره ستر و ۳ روز آخر آن به دوره هچر تعلق دارد، با شروع روز نوزدهم می توانید فرایند انتقال از ستر به هچر را شروع کنید. 

در مورد سایر پرنده ها نیز به همین ترتیب می توانید اقدام کنید، یعنی کل دوره جوجه کشی را منهای عدد ۳ بکنید و روز انتقال به هچر برابر خواهد بود با عدد به دست آمده بعلاوه یک. 

مراحل انتقال تخم ها از قسمت ستر به قسمت هچر : 

۱- دمای محیط را به بالای ۳۰ درجه سانتی گراد و رطوبت آن را به بالای ۷۰ درصد افزایش دهید. 

۲- سبد هچ را آماده کرده و درب دستگاه را باز کنید. 

۳- از آنجایی که تاریخ ورود تخم به داخل دستگاه را قبلا یادداشت کرده اید. تخم های رسیده به دوران هچ را از شانه ها خارج کرده و به صورت خوابیده در سبد هچ قرار دهید. 

۴- اگر دستگاه جوجه کشی شما دارای قابلیت ستر و هچر همزمان است، نیازی به تغییر در دما و رطوبت و یا توقف چرخش نیست. کافیست درب رویی سبد هچ را قرار داده و تخم ها را به قسمت کف دستگاه انتقال دهید. (دستگاه های ستر و هچر همزمان طوری طراحی شده اند که رطوبت در قسمت هچر بالاتر و حرارت کمتر از قسمت ستر باشد)

۵- اگر دستگاه جوجه کشی شما تمام ستر است، یا باید کل تخم ها را با هم وارد دوره هچر کنید (در صورتی که همه تخم ها را با هم وارد دستگاه کرده باشید) یا باید دستگاه جداگانه ای را برای دوران هچر در نظر بگیرید (اگر تخم ها را در زمان های مختلفی وارد دستگاه کرده اید)

۶- در دستگاه های تمام ستر، هنگام انتقال تخم ها به دوران هچر، باید دما و رطوبت دستگاه را برای دوران هچر تغییر دهید. هم چنین چرخش دستگاه را متوقف کرده و راک جوجه کشی باید به صورت افقی قرار بگیرد. 

قدم آخر – انتقال جوجه ها به بستر 

پس از گذشت سه روز آخر دوران جوجه کشی (دوره هچر) شاهد بیرون آمدن جوجه ها از تخم خواهید بود. ممکن است برخی از جوجه ها تا ۲ الی ۳ روز دیرتر از تخم بیرون بیایند، بنابراین جای نگرانی نیست.