تغذیه بلدرچین

تغذیه بلدرچین : همه ی طیور و پرندگان پروازی نیاز به تغذیهی کامل دارند. محتویات تغذیه عبارتند از پروتئین، انرژی، ویتامین و مواد معدنی و دیگر مواد مغذی که برای رشد مناسب، تولید تخم و سلامتی پرنده لازم میباشد.

تغذیه پرنده های جوان برای تولید گوشت متفاوت تر از پرندگانی است که برای تولید تخم و نسل کشی استفاده میشود. جیره میباید محتوی مواد مغذی مناسب باشد که بتواند تولید بلدرچین های مولد را افزایش دهد.

تغذیهی پرنده های گوشتی همانند پرندههای تخمگذار در جهت تولید مستلزم صرف هزینههای بالا میباشد. آنها بزرگتر از حدی هستند که پرواز کنند ولی در مقابل سویه کو چک بلدرچین باب وایت خوب پرواز میکنند ولی برای تولید گوشت مناسب نیستند.

تغذیه مناسب جوجه بلدرچین ها

پس از اینکه جوجه ها از تخم بیرون آمدند، باید به مدت ۲۴ ساعت داخل دستگاه جوجه کشی بمانند زیرا بدن ضعیف داشته و باید ریکاوری شوند، در این مدت آنها می توانند از مواد مغذی موجود در بدن خود (کیسه زرده) تغذیه کنند، پس از بیرون آوردن جوجه ها از دستگاه جوجه کشی و قرار دادن آنها داخل سالن مخصوص، باید بدن آنها را به کمک محلول آب و شکر و مولتی ویتامین ها تقویت کنید. بدین منظور باید ابتدا محلول ۱۰ درصد شکر و ۹۰ درصد آب گرم را در اختیار آنها قرار دهید، برای اینکه همه جوجه ها قادر به نوشیدن محلول اب و شکر باشند حتما باید تعداد آبخوری ها و دانخوری ها را به طور مناسبی توزیع کنید، هم چنین با توجه به اینکه جوجه ها برای گرم کردن خودشان زیر لامپ مادر مصنوعی تجمع می کنند، بنابراین آبخوری ها و دانخوری ها را کمی با فاصله از لامپ قرار دهید تا مانع قرار گرفتن جوجه ها زیر لامپ نشوند.
پس از گذشت ۲۴ ساعت از عمر جوجه ها می توانید آنها را به کمک دان مخصوص جوجه بلدرچین ها تغذیه نمایید، این غذا استارتر نامیده می شود و در همه فروشگاه های عرضه محصولات دام و طیور وجود دارد، سعی کنید غذای بلدرچین ها را از فروشگاه های معتبر و دارای مجوز از وزارت جهاد کشاورزی تهیه نمایید تا به سلامتی جوجه ها لطمه ای وارد نشود، هم چنین به منظور تقویت بدن آنها در مقابل انواع بیماری ها می توانید هفته ای دو الی سه مرتبه به آنها مولتی ویتامین آشامیدنی بدهید. آنها را روزانه سه مرتبه با آب و غذای تمیز تغذیه نمایید و هر دفعه نیز قبل از دادن آب وغذا ظروف دانخوری و آبخوری آنها را به کمک آب داغ بشویید تا هیچ گونه آلودگی را به جوجه ها وارد نسازد.

برنامه ی تغذیه بلدرچین

تغذیه ی جوجهی بلدرچین یک جیره ی پیش دان است که بعد از جوجه کشی شروع می گردد. تغذیه تا زمانی که پرندگان در سن ۶ یا ۸ هفتگی هستند از جیرهی پیش دان استفاده میشود. جیرهی پیش دان (استارتر) دارای بالاترین سطح از پروتئین است که یک پرنده در طی دورهی حياتش دریافت می کند. با افزایش سن جوجه ها، نیاز به مواد مغذی بیشتر میشود به طوری که از مقدار پروتئین کم میشود اما نیاز به انرژی افزایش می یابد.

بعد از اینکه جوجه ها به سن ۶ یا ۸ هفتگی رسیدند برای تیپ گوشتی یک جیرهی پایانی در نظر گرفته میشود و تغذیهی تیپ پروازی برای تولید تخم با جیرهی میان دان صورت می گیرد. تغذیهی پرنده های گوشتی تا زمان کشتار توسط جیرهی پایانی صورت می گیرد. تغذیه پرندههای پروازی و بلدرچینهای مادر نابالغ تا زمانی که به فروش برسند در حدود سن ۲۰ هفتگی با جیرهی میاندان خواهد بود. یک هفته قبل از تولید تخم، بلدرچینهای مادر از یک جیره جهت تخمگذاری تا زمانی که دوره ی تولید تخم کامل شود استفاده می کنند. بلدرچینهای نژاد كاتورنیکس زودتر از بلدرچین باب وایت بالغ میشوند و ممکن است سن تخمگذاری آنها در سن ۸-۶ هفتگی باشد. برای تولید گوشت احتیاج به جیره پیش دان و پایانی دارد در حالی که برای بلدرچین تخمگذار از جیرهی پیش دان و جیری بلدرچین مادر استفاده می گردد.

در جیره، حداقل نیاز به پروتئین، کلسیم، فسفر و میتونین برای تغذیه پرندهها در جدول نشان داده شده است. برای رسیدن به یک بازدهی مناسب، فراهم کردن یک جیرهی درست، الزامی و مهم است. به خاطر داشته باشیم برای تولید تخم از جیره پیش دان و از جیرهی پایانی استفاده نمیشود بلکه در بلدرچین تخمگذار بالغ فقط از جیرهی تخمگذاری استفاده میشود.

مواد مغذی مورد نیاز برای انواع بلدرچین ها

دستگاه جوجه کشی بلدرچین

ویتامین های مورد نیاز بلدرچین

ویتامینها همیشه باید به مقداری اضافه شود که در جیره مورد نیاز است. دریافت مقدار زیادی از ویتامینها برای سلامتی عملکرد بلدرچین ضروری است. ویتامینها در درهای بالا معمولا مضر نیستند اما افزایش بیش از حد مکمل ویتامین غیر ضروری و گران میباشد.
حداقل ویتامین مورد نیاز برای سنین مختلف پرندگان در جدول نشان داده شده
است.
زمانی که ویتامین به جیرهی پیش مخلوط اضافه میشود جهت تأمین حداقل ویتامین لازم از همه ی ویتامین ها باید اطمینان حاصل شود. در زمان استرس، بیماری، حمل و نقل یا تغییرات ناگهانی در محیط، اضافه کردن ویتامین و الکترولیت در آب تا زمانی که شرایط استرس برطرف شود توصیه میشود.

مواد معدنی مورد نیاز بلدرچین

همانند ویتامینها سطح معینی از مواد معدنی می باید برای همهی پرندگان فراهم شود.
مواد معدنی در تغذیه ی بلدرچین مادر بسیار مهم است. تخمگذاری بلدرچین نیاز به سطحی بالا از مواد معدنی برای ساختار پوسته ی تخم دارد. جوجهها نیاز به سطحی بالا از مواد معدنی برای ساختار مناسب استخوان و رشد دارند.
مواد معدنی کم نیاز به جیرهی پیش مخلوط جهت عملکرد بهتر اضافه میشود. مواد معدنی کم نیاز به مقدار بسیار پائین برای رشد و تولید نیاز میباشد. اغلب ترکیبات غذایی محتوی این مواد معدنی هستند اما بعضا پاسخگوی نیاز بلدرچینها نیستند. بسیاری از مواد معدنی به صورت صنعتی در پیش مخلوطهای ویتامینی و مواد معدنی کم نیاز میتوان در جیره به میزان ۲ پوند در هر تن غذا اضافه کرد.

داروهای مورد استفاده در جیره غذایی بلدرچینها

تغذیه پرندگان نیاز به یک سری از انواع داروهای رایج برای پیشگیری یا درمان بیماری دارند. دو نوع دارو اغلب به جیره افزوده میشود که عبارتند از کوکسید یواستات و آنتی بیوتیکها کو کسیدیوز یک بیماری انگلی است که دستگاه گوارشی را مورد هجوم قرار داده که این تهاجم توسط پروتوزوآهای کوکسید یا انجام میشود. جهت کنترل بیماری با عملیات بهداشتی آن هم به تنهایی بسیار مشکل است. بهترین روش پیشگیری استفاده از داروهای کو کسیدیو استات میباشد که بتواند جمعیت کو کسیدیا را کاهش دهد. داروهای کو کسیدیو استات معمولا به جیره در یک مقدار کم و به طور مداوم افزوده میشود. بعضی از کو کسیدیو استاتها در دز بالاتری داده میشود و این زمانی است که برای درمان کو کسیدیوز که علائم بیماری در پرنده پدیدار شده است، استفاده میشود. مشورت با یک متخصص بیماریهای طیور قبل از مصرف داروی کوکسید واستات برای جلوگیری از امکان بروز مسمویت، ضروری می باشد. داروهای کوکسیدیو استات در صورت استفاده در جیره غذایی باید یک هفته مانده به کشتار بلدرچینهای گوشتی، از جیره غذایی حذف
گردد.
پرندگان بالغ در حال رشد مقاومت به ارگانیسم کو کسیدیا را در صورتی که در کنترل باشند، کسب مینمایند. پرندگان رشد یافته برای جانشینی بلدرچین مادر، کو کسیدیو استاتها را تا سن حدودا ۶ هفتگی دریافت می کنند. در شیوع ناگهانی بیماری میتوان از طریق آب محتوی داروی ضد کو کسیدیوز، بیماری را کنترل کرد. کو کسیدیو استاتها توسط ادارهی غذا و داروی فدرال برای استفاده در تغذیه بلدرچین مانند مونسين سدیم (کربال) و آمپرولیوم به تأیید رسیده است. آنتی بیوتیکها نیز مانند بعضی از غذاها جهت بهبود عملکرد و سلامتی پرنده افزوده میشوند. زمانی که در دزهای پائین استفاده میشود به عنوان پروفیلاتیک محسوب میشوند. آنتی بیوتیکها نیز در پیشگیری از بیماری و رشد سریع پرنده تأثیر بسزایی دارند. در بالای آنتی بیوتیکها (تراپوتیک) برای درمان بیماری، معمولا در آب ریخته یا به پرنده تزریق میشود. به طور مثال ادارهی غذای داروی فدرال استفادهی آنتی بیوتیکهایی چون باسیتراسين و پنی سیلین را در جیره بلدرچین به تأیید رسانده است.

باسیتر اسين (تن اگرم ۵۰-۲۰) فدرال در جیرهی پرندگان برای پیشگیری از تورم قرحهای توصیه شده است. دز بالاتر از آن توسط ادارهی غذا و داروی فدرال توصیه نهاده است. بهترین روش درمان، اضافه نمودن آنتی بیوتیک در آب آشامیدنی میباشد. این روش بهترین روش درمانی محسوب میشود زیرا پرندگان بیمار معمولا آب را مینوشسنا۔ ولی غذا را نمی توانند مصرف کنند. جهت حفظ سلامتی و تولید خوب، اضافه نمودن باسیتراسین به جیره توصیه میشود.
وقتی از هر دارویی استفاده می کنید به دقت به همه ی اخطارهایی که بر روی برچسب زده شده توجه کنید.

فرموله کردن جیره

در جدول سطوح مختلف مواد مغذی جیره با مقادیر کافی از همهی مواد غذایی برای انواع پرندگان ذکر شده است. همهی ترکیبات باید بدون جانشین استفاده شوند. انحراف از جیرههای توصیه شده باعث اختلال در رشد و تولید خواهد شد. همیشه باید جهت اعمال تغییرات در جیره غذایی با یک متخصص تغذیه طیور مشورت نمود.
اغلب، تهیه غذای پرندگان پروازی به شکل «کرامبل» میباشد. غذای کرامبل برای بلدرچین هایی که تازه از جوجه کشی بیرون آمده اند به عنوان غذای پیش دان مناسب است. آسیاب کردن اضافی جهت اندازهی دلخواه ذرات تولیدی لازم است. اگر چه کرامبل برای تولید خوب لازم نیست اما دارای چندین شاخص مناسب میباشد. بسیاری از ترکیبات افزودنی را می توان استفاده نمود اما ترکیبات جایگزین، نیاز به اصلاح، جهت تنظیم مواد مغذی مختلف در جیرهی غذایی دارد.
توجه به کیفیت بالای ترکیبات زمانی که غذای پرنده آماده است، ضروری میباشد. قبل از اینکه جیره حاضر شود از همه ی ترکیبات جیره باید مطمئن بود.
اغلب، کیفیت بالای خوراکی صنعتی بلدرچین در بازار وجود ندارد و نیاز به جایگزینی دارد. اگر مشکلات تولید در ارتباط با جیره غذایی روی دهد در اولین اقدام نمونه گیری از غذا انجام شود. نمونه از غذا معمولا کافی است. ارتباط با یک متخصص طيور برای کمک به حل مسئله لازم است. ارائه دادن ۱ الی ۲ فنجان از نمونهی غذا برای آنالیز شاخصهای تغذیه و نگه داشتن باقیمانده نمونه برای منابع آینده الزامی است. جانشینی موقت غذای مشکوک ممکن است تا زمانی که نظر نهایی داده شود لازم باشد

آب
پرورش دهندگان نظارت و اهمیت زیادی به آب تمیز و تازه گله دارند. آب اگر چه از نظر مواد مغذی توسط پرورش دهندگان بررسی نمیشود اما مهمترین ماده غذایی محسوب میشود.
تمیز بودن آب آبخوریها و تعویض آب باید حداقل یک دفعه در روز باشد. آب و غذا باید تماما از فضولات حیوانی، بستر خاک و دیگر آلودگیها تمیز باشد.

غذای مصرفی باید تمیز و خشک باشد. در صورت نیاز، روزانه دانخوریها ۲ الی ۳ بار خالی و دوباره با غذای تازه و خشک پر شود. از آلوده شدن غذای مصرفی بلدرچینها به قارچها باید جلوگیری نمود. غذاهای کپک دار میتواند بلدرچینها را از بین ببرد.

احتياجات غذایی بلدرچین ژاپنی به صورت درصد یا واحد در هر کیلوگرم

غذای مصرفی باید تمیز و خشک باشد.در صورت نیاز ، روزانه دانخوری ها ۲ الی ۳ بار خالی و دوباره با غذای تازه و خشک پر شود.از آلوده شدن غذای مصرفی بلدرچین ها به قارچها باید جلوگیری نمود.غذاهای کپک دار می تواند بلدرچین را از بین ببرد.