روش های افزایش راندمان در دوره هچر

روش های افزایش راندمان در دوره هچر

همانطور که می دانید دوره جوجه کشی دارای دور زیر دوره به نام های ستر و هچر می باشد، معمولا سه روز آخر جوجه کشی به دوره هچر اختصاص داده می شود در واقع جوجه ها در این دوره کاملا رشد کرده و آماده بیرون آمدن از تخم هستند. 

در این مطلب آموزشی از وبلاگ چیکن دیوایس می خواهیم شما را با شرایط آماده سازی دوره هچر و روش های افزایش بازدهی در این دوره آشنا کنیم، هم چنین در انتهای نوشته ، ویدیوی توضیحات تکمیلی کارشناسان گروه صنعتی اسکندری درباره روش های افزایش راندمان در دوره هچر قرار داده شده است، پس با ادامه مطلب همراه باشید. 

تفاوت دوره هچر با دوره ستر

دوره هچر دارای تفاوت هایی نسبت به دوره ستر می باشد و به همین دلیل است که نیاز به آموزش و انجام اقدامات خاصی دارد. برای آشنایی با دوره های ستر و هچر پیشنهاد می کنیم مقاله ستر و هچر همزمان را مطالعه بفرمایید. مهم ترین تفاوت ها شامل موارد زیر هستند :

✔ دما و رطوبت دوره هچر متفاوت از دوره ستر است که حتما باید توسط اپراتور اعمال شود.

✔ در دوره هچر چرخش تخم ها وجود ندارد چون جوجه ها کامل رشد کرده اند و نیازی به تغذیه از زرده ندارند. 

✔ میزان اکسیژن دستگاه باید افزایش یابد چون جوجه ها کاملا رشد کرده اند و برای بیرون آمدن از تخم نیاز به هوای کافی دارند، اما دارای اصولی است که در این نوشته توضیح داده خواهد شد.

✔ در باز و بستن درب دستگاه محدودیت هایی وجود دارد که حتما باید طبق نکات ارائه شده در این مقاله رعایت شود. 

تکنیک های افزایش راندمان در دوره هچر

در ادامه راهکارهایی را به شما آموزش خواهیم داد به افزایش ۳ الی ۴ برابری راندمان جوجه کشی شما کمک خواهد کرد و در صورت اجرا نمودن آنها متوجه اشتباهات گذشته خود خواهید شد و با اصلاح آنها به افزایش رونق کسب و کار خود کمک شایانی خواهید کرد. 

⚡ نکته اول: افزایش دمای محیط 

قدم اول برای انتقال جوجه ها از قسمت ستر به هچر باز کردن درب دستگاه جوجه کشی است. بنابراین لازم است قبل از باز کردن درب دستگاه ، دمای محیط را تا ۳۲ درجه سانتی گراد بالا ببریم تا از وارد آمدن شوک دمایی به جوجه های درون تخم جلوگیری کنیم.

⚡ نکته دوم : نطفه سنجی

همزمان با بیرون آوردن تخم ها از داخل دستگاه جهت انتقال آنها به قسمت هچر می توانید نطفه سنجی را هم انجام دهید تا جوجه های مرده را از زنده جدا کرده و مانع از ورود آنها به داخل دستگاه شوید. بنابراین تخم هایی داخل آنها کاملا سیاه شده را به سبد هچ منتقل کنید.

اما تخم هایی که دارای رگه های خونی و موجود غیر متحرک درون خود هستند باید دور انداخته شوند چون این جوجه ها مرده اند و به صورت نیمه کامل رشد کرده اند بنابراین تبدیل به جوجه نخواهند شد و پس از مدتی فاسد شده و به جوجه های زنده و آماده بیرون آمدن از دستگاه هم آسیب خواهند زد.

⚡ نکته سوم : احتیاط در حمل سبد

سبد هنگام انتقال از ستر به هچر نباید ضربه ببیند چون امکان پارگی شالاژ یا بند ناف جوجه وجود دارد در این صورت ارتباط جوجه با کیسه زرده قطع شده و به خصوص در سه روز آخر جوجه کشی که اهمیت بسیار بالایی دارد مانع از رشد جوجه شده و سبب مرگ آن میشود.

همچنین در صورت پاره شدن کیسه هوایی، اکسیژن لازم برای بیرون آمدن جوجه از تخم از بین خواهد رفت و در نتیجه با مرگ جوجه در داخل تخم روبرو خواهیم شد. 

⚡ نکته چهارم : تنظیم دما و رطوبت

دما باید به اندازه نیم درجه کاهش داده شود، هم چنین رطوبت نیز به اندازه ۱۰ الی ۱۵ درصد باید زیاد شود، اگر از دستگاه های دارای قابلیت انتخاب پرنده مانند ایزی باتور ۱ و ۲ و یا دستگاه های جوجه کشی صنعتی مجهز به برد jdr 900 استفاده می کنید، با ورود به دوره هچر دما و رطوبت به صورت خودکار تنظیم خواهند شد. 

⚡ نکته پنجم : دستگاه های ستر و هچر همزمان

اگر می خواهید از دستگاه به صورت ستر و هچر همزمان استفاده کنید یعنی تخم ها را در دوره های زمانی مختلفی وارد دستگاه کرده اید و همه جوجه ها یک روز از تخم بیرون نمی آیند، باید از دستگاه هایی استفاده کنید که برای ستر و هچر همزمان مناسب هستند، یعنی هم دارای مکان مخصوص سبد هچر در کف دستگاه است و هم طراحی آن طوری است که دما در قسمت پایین تر دستگاه کمتر و رطوبت زیادتر است. دستگاه های جوجه کشی آرکام، برینسا و اسکندری دارای چنین قابلیتی هستند. در صورت استفاده از این دستگاه ها نیازی به تغییر دما و رطوبت نیست (البته در صورتی که می خواهید از قابلیت ستر و هچر همزمان استفاده کنید) کافیست شانه میان تخم ها را بردارید و سبد حاوی تخم را در کف دستگاه قرار دهید تا عمل هچ انجام شود. 

⚡ نکته ششم : وجود اکسیژن کافی

برخی از پرورش دهندگان با تصور اینکه در دوره هچر باید اکسیژن کافی در داخل دستگاه وجود داشته باشد، اقدام به به باز و بسته کردن مداوم درب دستگاه و یا باز کردن بیش از حد دریچه های هوا می کنند که این کار به از دست رفتن رطوبت و خشک شدن پوسته منجر خواهد شد و هیچ کمکی به افزایش اکسیژن رسانی جوجه ها نخواهد کرد. 

توجه داشته باشید که اکسیژن کافی در محیط وجود دارد که برای نفس کشیدن هر موجود زنده ای کافی است و در داخل دستگاه جوجه کشی نیز شاید این مقدار به اندازه یک درصد کاهش پیدا کند که برای جوجه کاملا قابل تحمل بوده و هیچ مشکلی ایجاد نمی کند. 

پس باز کردن دریچه ها به مقدار خیلی کم اکسیژن لازم برای جوجه ها را تامین خواهد کرد و نیازی به باز کردن تمام ظرفیت دریچه نیست. باز کردن دریچه دستگاه باید به اندازه تخم های درون دستگاه و حجم آن باشد بنابراین در یک دستگاه ۲۰۰۰ تایی اگر ۱۰ عدد تخم قرار داده اید نیازی به باز کردن همه ظرفیت دریچه ها نیست بلکه در داخل کابین دستگاه مقدار کافی اکسیژن وجود دارد و اگر دریچه را به اندازه یک دهم باز کنید کفایت خواهد کرد. 

اما اگر در همان دستگاه تعداد ۲۰۰۰ تخم مرغ و یا ۴۰۰۰ تخم بلدرچین قرار داده باشید طبیعتا نیاز به اکسیژن بیشتری خواهد بود و باید دریچه های ورود و خروج هوا را به اندازه بیشتری باز کنید تا اکسیژن کافی تامین شود.

از طرف دیگر کاهش بیش از حد دی اکسید کربن داخل دستگاه نیز کار درستی نیست زیرا با کاهش بیش از مقدار استاندارد دی اکسید کربن، جوجه در داخل تخم احساس خفگی نخواهد کرد و برای بیرون آمدن از تخم تقلا و تلاش نخواهد کرد و همین امر سبب می شود که جوجه پس از پایان دوره هچ نیز همچنان در داخل تخم بماند و آن را نشکند. 

⚡ نکته هفتم : خودداری از باز کردن مداوم درب دستگاه

باز کردن مداوم و پی در پی درب دستگاه در دوره هچر به منظور بیرون آوردن جوجه های تازه متولد شده کار درستی نیست. برخی از پرورش دهندگان روزانه چندین بار درب دستگاه را باز کرده و جوجه های تازه متولد شده را بیرون می آورند. این کار باعث خشک شدن پوسته و در نتیجه عدم توانایی سایر جوجه ها در شکستن پوسته تخم می شود که نتیجه آن خفگی آنها و مرگ در داخل تخم می باشد. 

بنابراین هر ۲۴ ساعت و یا هر ۴۸ ساعت یکبار درب را از کرده  و جوجه ها را بیرون بیاورید که حداقل به تعداد دفعات کمتری در را باز کرده باشید و آسیب کمتری به جوجه های داخل تخم وارد شود، حتما توجه کنید که قبل از این کار دمای اتاق را تا ۳۲ درجه بالا ببرید.

جوجه هایی که تازه متولد می شوند از ۲۴ ساعت تا ۴۸ ساعت نیازی به آب و غذا ندارند از زرده موجود در بدن خود تغذیه خواهند کرد. بنابراین نیازی به بیرون آوردن فوری جوجه از دستگاه و تغذیه آن نیست، اجازه بدهید در دستگاه بمانند و کاملا تقویت شوند چون محیط دستگاه کاملا تمیز بوده و دما و رطوبت مطلوبی برای آنها خواهد داشت. 

⚡ نکته هشتم : کمک به بیرون آمدن جوجه ها

در برخی موارد جوجه ها قادر به بیرون آمدن از داخل تخم نیستند یعنی فقط نوکش بیرون است ولی برای ادامه کار انرژی ندارد، در چنین مواقعی برای جلوگیری از مرگ جوجه و رساندن اکسیژن به آن کافیست، قسمتی از تخم را بشکنید و سر جوجه را از تخم بیرون بیاورید. دقت کنید که کل تخم را نشکنید و فقط سر جوجه را بیرون بیاورید.

زیرا جوجه در حال تغذیه از زرده از طریق شالاژ است و به صورت کامل رشد نکرده ، بنابراین اگر همه پوسته تخم را بشکنید باعث پارگی شالاژ و در نتیجه مرگ جوجه خواهید رشد و اگر هم جوجه زنده بماند فقط چند روز دوام خواهد آورد. 

⚡ نکته نهم : جداسازی بستر جوجه ها

بستر جوجه های تازه به دنیا آمده را در محل نگه داری دستگاه جوجه کشی قرار ندهید، چون وجود جوجه و هر موجود زنده دیگری در نزدیکی دستگاه سبب انتقال آلودگی به داخل دستگاه خواهد شد و در نتیجه سبب انتقال آلودگی و بیماری به جوجه های داخل تخم خواهد شد و چه بسا با مرگ جوجه ها رو به رو خواهید شد 

بنابراین پیشنهاد می شود محل نگهداری جوجه ها در اتاقی مجزا باشد و حتما باید از لامپ مادر مصنوعی برای گرم کردن جوجه ها استفاده شود. در نوشته آموزش جوجه کشی مرغ به صورت کامل نحوه مراقبت و نگهداری از جوجه های تازه به دنیا آمده توضیح داده شده است. 

ویدیوی روش های افزایش راندمان دوره هچر

در این بخش ویدیوی کارشناسان گروه صنعتی اسکندری را خواهید دید که توضیحات بیشتری در رابطه با راهکارهای افزایش راندمان دوره هچر توضیح خواهند داد، هم چنین در صورت وجود هرگونه سوال می توانید از طریق نظرات پایین صفحه با ما در میان بگذارید، در کمترین زمان ممکن به آن پاسخ خواهیم داد.