اطلاعات جالب در مورد نگهداری مرغ مینا

خوابگاه مینا در شب

اطلاعات جالب در مورد نگهداری مرغ مینا : میناهای جوان دوست دارند شب را در یک سر پناه بگذرانند.

بسیاری از مردم، در هنگام شب یک جعبه مقوایی یا پاکت کاغذی جعبه ای شکل را داخل قفس می گذارند و مینا به سهولت وارد آن می شود و شب را در آن می گذراند.

البته گذاشتن جعبه خواب در قفس برای مینا چندان ضروری نیست، اما برخی افراد این جعبه را حتی وقتی هم که مینا بالغ می شود، در قفس می گذارند.

به هرحال به نظر می رسد که مینا استراحت کردن در جعبه خواب را دوست دارد و شاید علت آن احساس آرامش و امنیت بیشتر در هنگام خوابیدن است.

چنانچه قفس مینا در هنگام شب به ناچار در جایی گذاشته شود که احتمالاً سروصدا و نور آن را آزار می دهد، گذاشتن جعبه مقوایی یا پاکت معکب مستطیلی کاغذی برای وارد شدن مینا به داخل آن، برای آرامش دادن به آن مفید است.

یکی دیگر از خواص استفاده از جعبه خواب برای مینا، این است که اگر احتمالا قفس در معرض جریان هوا باشد، از برخورد جریان مستقیم هوا به مینا جلوگیری می شود.

اما نباید فراموش کرد که قفس مینا هرگز نباید در معرض جریان هوا قرار گیرد.

دستگاه جوجه کشی حرفه ای ۱۲ تایی

» مناسب برای جوجه کشی از مرغ مینا

» مجهز به دو سنسور برای تنظیم دقیق دما و رطوبت

» مجهز به برد پیشرفته

قیمت : ۴,۹۷۰,۰۰۰ تومان

مشاوره خرید دستگاه

توضیحات و خرید

اسباب بازیهای مناسب برای مینا

برای میناها اسباب بازی های زیادی وجود ندارد.

اما میتوان هرچیز بی خطر و موردعلاقه مینا را به عنوان اسباب بازی در اختیار آن قرار داد.

هرگز نباید از اسباببازی هایی برای مینا استفاده کنید که بتواند آنها را ببلعد.

برخی اسباب بازیهای مناسب برای طوطی ها؛ مثل زنگوله، توپ پینگپونگ و دیگر توپ های هم اندازه و غیره، برای میناها هم مناسب است.

خارج کردن مینا از قفس

میناها پرندگان بازیچهٔ خوبی هستند.

به تمام پرندگان بازیچه، باید در مواقعی از روز اجازه بیرون بودن از قفسی داد تا بتوانند در فضای خارج از قفس به اندازه کافی ورزشی کنند و خستگی خودشان را در کنند و نیز بتوان با آنها بازی کرد تا از حالت دست آموز بودن به سمت وحشیگری پیش نروند.

تمام پرندگان اهلی شده و دست آموز شده اگر برای مدتی زیاد در قفس نگهداری شوند و صاحبشان تماس فیزیکی با آنها نداشته باشد، عادت دست آموز بودن را به همان اندازه ای که با آنها بازی نشده، از دست می دهند.

فراموش نکنید که وقتی مینا را از قفس خارج می کنید، باید تدابیر لازم را برای جلوگیری از افتادن فضولات آن روی فرش و مبلمان اتخاذ کنید، زیرا به ندرت ممکن است که بتوان پرندگان وحشی اهلی شده را جوری تربیت کرد که در جای خاصی فضله خودشان را بیندازند.

به طورکلی زمانی شما میتوانید به یک پرنده زینتی اجازهٔ خروج از قفسی را بدهید که بتوانید آن را بدون تحمل مشکلات برای پرنده و برای خودتان به داخل قفس برگردانید.

بال چینی مرغ مینا

تمام پرندگان وحشی اهلی شده و دست آموزشده که به طور روزمره از قفس خارج می شوند، باید به طور صحیح بال چینی شوند تا از فرار آنها جلوگیری شود.

برای چیدن بالهای مینا دو روش وجود دارد.

یک روش این است که شاهپرهای یک بال چیده شود.

شاهپرها را نباید زیاد کوتاه چید.

شاهپرهای کوتاه چیده شده، هریک همانند چوبی در زیر بغل مینا عمل می کنند.

همچنین ممکن است دو شاخه شوند یا به طرف پیاز پر فشرده شوند و از رشد پرهای جدید موجود در پیاز پرها ممانعت شود.

بهتر است شاهپرها از طول به اندازه نصف تا دو سوم چیده شوند.

برخی افراد به جای یک بال، هر دو بال را میچینند، زیرا از منظره غیرمتعادل مینایی که فقط یک بالش چیده شده باشد، خوششان نمی آید.

همچنین پرندگانی که فقط یک بالشان چیده می شود، در پروازهای جزیی و ضروری تعادل ندارند، لذا حتی پروازهای کوتاه و ضروری؛ مثل فرود آمدن از بالای قفس به روی زمین، برای آنها مشکل می شود.

یک روش دیگر برای چیدن بالهای مینا، چیدن شبکه پرهای پرواز و دست نخورده گذاشتن ساقه آنهاست.

برخی افراد چند سانتیمتر نوک پرهای پرواز را دست نمیزنند، اما شبکهٔ عرضی پرهای آنها به طرف بدن را میچینند.

برخی از میناهای جوان وارداتی از هندوستان، به همین روش پرچینی می شوند و سپس نسبت به صادرات آنها اقدام می شود، درحالی که میناهای وارداتی از تایلند، معمولاً با بالهای دست نخورده وارد می شوند.

بیشتر پرهای جوان در خلال دوره پرریزی جایگزین پرهای ریخته شده می شوند، اما شماری از آنها در خارج از فصل پرریزی جایگزین می شوند.

هیچ یک از پرهای در حال رشد نباید چیده شوند، زیرا ساقهٔ پرهای در حال رشد پر از خون است و چیدن آنها موجب خونریزی می شود.

به هرحال اگر چنین اتفاقی از روی اشتباه افتاد و خونریزی انجام شد، باید نسبت به بند آوردن خون پر جوان چیده شده اقدام کنید.

وقتی فرد ناشی چنین عمل کند، پرنده زبان ندارد که ناراحتی خودش را بگوید و چون دایماً این بالهای کوتاه چیده شده موجب آزارش می شود، تلاش می کند که با منقارش این بالهای سیخ مانند و سیخ زننده به بدنش را بکند.

اما چون این شاهپرها ریشه ای بسیار محکم دارند، کندن آنها توسط پرنده به سادگی مقدور نیست.

از طرفی پرنده در تلاش دایم است که این سیخها را از زیر بغلش بکند و خودش را راحت کند.

به هرحال گاه گاه موفق می شود که یکی از آنها را بکند، اما غالباً چون زورش به آنها نمی رسد، سراغ دیگر پرهایش میرود و به کندن آنها مشغول می شود.

لذا بال چینی غلط نیز یکی از عوامل بسیار مهم در عادت کردن پرنده به پرکنی است.

نور خورشید و تاثیر آن در زندگی مرغ مینا

میناها در حالت وحشی روی سطوح پایین درختان جنگلی زندگی می کنند و معمولاً با نور آفتاب بسیار کم در تماس هستند.

در حالت اسارت نیز قدرت تحمل نور مسقتیم آفتاب توسط میناها بسیار اندک است.

برخی از مردم، چون شنیده اند که حمام آفتاب برای انسان مفید است، پرندگان خود را نیز حمام آفتاب می دهند.

اما میناها در قرار گرفتن زیر نور مستقیم و تند آفتاب به مدت بیش از ۳ دقیقه، دچار حالت تشنج می شوند و اگر زود نسبت به معالجه آنها اقدام نشود، میمیرند.

چنانچه قفس مینا از نیمه با یک پارچه پوشیده شود و در آفتاب قرار گیرد، وقتی مینا احساس گرما کند، زیر سایه پارچه میرود.

همچنین اگر میناها در پرنده خانه های داخل حیاط نگهداری شوند، میتوانند به محض احساس گرما به جایی از پرنده خانه بروند که احساس گرما نکنند.

به هرحال چنانچه مینای شما در اثر قرار گرفتن تصادفی در زیر نور آفتاب، گرمازده شد، می توانید از روش مذکور در فصل بیماری ها و ناخوشی ها برای معالجه آن استفاده کنید، اما بدانید که گرمازدگی یک مشکل بسیار جدی است که اگر به موقع اقدام نکنید، ممکن است مینای شما بمیرد.

درجه حرارت مناسب برای میناها میناهایی که به عنوان پرندگان زینتی داخل خانه نگهداری می شوند، معمولاً در معرض تغییرات درجه حرارت محیط قرار نمی گیرند و در شرایط مناسب دمای محیط زندگی شما مشکلی نخواهند داشت.

در برخی از مقالات مربوط به قابلیت تحمل سرما توسط میناها، آورده شده است که میناها پرندگانی نسبتاً مقاوم به سرما هستند و میتوانند دمای ۱۰ درجه سانتیگراد بالای صفر را به خوبی تحمل کنند.

اما واقعیت این است که تحت شرایط سرمای زیاد، میناها به سادگی سرما میخورند و به ذاتالریه دچار می شوند و در گرمای زیاد، گرمازده می شوند.

به هرحال باید توجه داشت که نباید هرگز محل زندگی آنها خیلی سرد یا خیلی گرم باشد.

وقتی میناها در محیط بسیار گرم قرار گیرند، اولین نشانه های گرمازدگی آنها له له زدن و کاهش فعالیت است، همچنین اولین علایم تأثیر استرس سرما روی آنها پف کردگی پرها و کوچک شدن و رنگ پریده شدن یا مایل به آبی شدن گوشواره هاست.

تحت شرایط آب و هوایی معتدل، میناها میتوانند زمستان را در پرنده خانه های داخل فضای باز که دارای دیواره های توری سیمی و فضای سرپوشیده لانه هستند، بگذرانند.

میناها تحت این شرایط بسیار قوی می شوند و میتوانند در مقابل بسیاری از ناخوشی ها مقاومت کنند.

برای عادت دادن میناها به شرایط فضای باز، میتوان در مناطق معتدل، آنها را در اواخر تابستان در فضای باز نگهداشت تا به تدریج در فصل پاییز به محیط سرد عادت کنند و بتوانند زمستان را در پرنده خانه فضای باز بگذرانند.

در برخی نواحی معتدل آمریکا؛ مثل جنوب کالیفرنیا که گاهی در زمستان درجه حرارت هوا به ۵ درجه سانتیگراد زیر صفر میرسد، میناهای عادت داده شده به سرما در فصل پاییز، توانسته اند فصل زمستان را بدون مشکل پشت سر بگذرانند.

به نظر میرسد در شرایط کشور ما که مردم میناها را به صورت تکی و داخل خانه نگهداری می کنند، هرگز مشکل گرما و سرما برای میناها به وجود نخواهد آمد، زیرا درجه حرارت داخل خانه ها هرگز پایین تر از ۱۰ درجه سانتیگراد و بالاتر از ۲۷ درجه سانتیگراد نخواهد بود.

مضاف بر این که میدانیم در خانه هایی که دمای داخل خانه در زمستان با وسایل گرم کننده و در تابستان با وسایل خنک کننده تنظیم می شود، درجه حرارت داخل خانه به طور متوسط در حدود ۲۵ درجه سانتیگراد خواهد بود و میناها نیز همانند سایر پرندگان زینتی با در این دما هیچ مشکلی نخواهند داشت.

در واقع تنها عاملی که ممکن است پرندگان زینتی را در داخل خانه ها در معرض سرما یا گرمای زیاد قرار دهد و آنها را بیمار کند، قرار گرفتن تصادفی آنها در معرض باد سرد کولر در تابستان یا هوای گرم شوفاژ یا فن کوئل است.