معرفی انواع نژاد کبک | مهمترین نژادهای کبک بومی ایران

انواع نژاد کبک

کبک ها جزو پرندگانی می باشند که در خشکی زندگی می کنند. این پرنده ها به طور میانگین ۴۰۰ تا ۸۰۰ گرم وزن دارند و از پرندگان کوچک جثه به حساب می آیند. نرها از لحاظ جثه از ماده ها کمی بزرگتر و وزنشان نیز بیشتر از ماده ها می باشد. رنگ بدن و پرهای اکثر نژادهای این پرنده قهوه ای مایل به خاکستری است اما در نژادهای مختلف این رنگ می تواند متفاوت می باشد.

تولید مثل این پرنده ها به طور طبیعی یک بار در سال اتفاق می افتد که زمان آن از فروردین ماه تا مرداد ماه می باشد. کبک های اهلی به ندرت کرچ میشوند و جوجه کشی آنها از طریق دستگاه جوجه کشی اتوماتیک و یا دیگر پرنده ها مثل مرغ کرچ شده امکان پذیر است.

دستگاه جوجه کشی ۹۶ عددی ایزی باتور ۲

» جوجه کشی اتوماتیک از تخم های نطفه دار کبک

» دارای سیستم انتخاب پرنده

» بهره گیری برد کنترلر هوشمند

قیمت : ۷,۱۰۰,۰۰۰ تومان

مشاوره خرید دستگاه

توضیحات و خرید

کبک ها دارای نژادهای مختلف می باشند و هر نژاد و گونه ویژگی خاص خود را دارد. همچنین کبک های ایرانی نیز با توجه به شرایط و محیط زندگی خصوصیات متفاوتی دارند. این پرنده با توجه به لهجه های مختلف در ایران نام های ژرژر، کو، کوک و خاصه کو نامیده شده اند.

در این متن از سایت چیکن دیوایس به بررسی انواع مختلف نژاد های کبک و نژادهای کبک ایرانی پرداخته ایم. همراه ما باشید.

معرفی نژادهای شناخته شده و مهم کبک

کسانی که علاقه مند به پرورش کبک هستند لازم است که نژادهای مهم این پرنده را بشناسند. جذابیت و زیبایی های کبک در همه نژادهای آن قابل مشاهده می باشد و هر نژاد زیبایی و چشم نوازی خاص خود را دارد. در ادامه به بررسی انواع نژادهای کبک پرداخته ایم.

کبک برفی

در اوایل قرن نوزدهم یک طبیعت شناس انگلیسی این نژاد از کبک را شناسایی کرد. زیستگاه این پرنده در آسیای میانه می باشد و نر وماده این نژاد شباهت زیادی به هم دارند.

روی پای این کبک نوعی مهمیز (سیخک کوچک) دیده می شود.  توجه داشته باشید که پرهای بدن این نژاد از کبک در قسمت های مختلف بدن رنگ های مختلفی دارند. برای مثال پرهای ناحیه شکم در این نژاد قهوه ای و سفید رنگ می باشند و پرهای پشت این پرنده بلوطی رنگ است. همچنین منقار و پاهای این نژاد به رنگ قرمز می باشند.

وزن جنس نر و ماده این نژاد متفاوت از هم می باشند به طوری که وزن کبک ماده نژاد برفی در حدود ۴۵۰ تا ۵۵۰ گرم است و وزن نر آن نیز تقریباً ۵۵۰ تا ۷۰۰ گرم می باشد.

کبک کوهی

در ابتدای قرن نوزدهم محقق آلمانی به اسم منسیر این نژاد از کبک را شناسایی نمود. زیستگاه این پرنده وسیع بوده از جنوب غرب آسیا تا اروپا می باشد. دانستن این نکته خالی از لطف نیست که این نژاد از کبک در شکاف های موجود بر روی زمین زندگی می کند.

از ویژگی های ظاهری این پرنده می توان به پرهای خاکستری در قسمت سر، سینه و پشت این کبک اشاره کرد. شباهت نژاد کوهی با نژاد چوکار بسیار زیاد می باشد. نژاد کبک کوهی برای پرورش در ایران از جمله بهترین ها می باشد.

کبک پرزیوالسکی

نام دیگر این نژاد از کبک ها طوطی نارنجی است. یک کارشناس روسی این نژاد را در سال ۱۸۶۷ شناسایی کرد. خاستگاه این پرنده ها در شرق آسیا می باشد. جالب است بدانید که این نژاد از کبک ها دارای کوچکتری جثه در بین نژاد های دیگر این پرنده می باشند. طول این پرنده های زیبا چیزی در حدود ۳۹ سانتی متر است.

جنس نر و ماده این نژاد از کبک تفاوت آن چنانی با هم ندارند. از ویژگی های ظاهری آنها می توان یقه هایی با پرهای سیاه روی گردن آنها را نام برد. همچنین این پرنده ها روی بالهای خود نوارهای ظریفی دارند.

در صنعت پرورش کبک رسیدگی به تغذیه این پرنده اهمیت زیادی دارد و تغذیه همه نژاد های کبک تقریباً یکسان می باشد. با خواندن مقاله تغذیه جوجه کبک می توانید اطلاعات کافی درباره تغذیه این پرنده ها به دست بیاورید.

کبک چوکار

نام دیگر این نژاد کبک هندی می باشد. زیستگاه این نژاد از کبک ها در کشورهای آسیای میانه است. همچنین این پرنده از معروفترین نژادهای کبک ایرانی می باشد. جالب است بدانید که این نژاد از کبک ها وزن بیشتری نسبت به بقیه نژادها دارد. از ویژگی های ظاهری این کبک ها می توان منقار سرخ کمرنگ و پاهای قرمز آن را نام برد. همچنین چشم های این پرنده نیز به رنگ قهوه ای می باشند.

کبک چوکار یکی از رایج ترین و بهترین نژادهای گوشتی و تخمگذار برای پرورش در ایران است.

عبور خط سیاه جلوی چشم و کشیده شدن آن تا پایین گردن ظاهر زیبایی به این پرنده داده است. کبک چوکار نر هیکل درشت تری نسبت به ماده دارد. برای تشخیص جنسیت نژادهای مختلف کبک پیشنهاد میکنیم بر روی لینک مشخص شده کلیک کنید.

کبک سی سی

یک فرد آلمانی در سال ۱۸۴۳ این نژاد از کبک را شناسایی کرده است. خاستگاه این نژاد کشور ترکیه و کشورهای قسمت غرب آسیا است. طول این پرنده ها در حدود ۲۲ تا ۲۵ سانتی متر بوده و پرهای این نژاد از کبک ها به رنگ قهوه ای و خاکستری می باشد. رنگ منقار این پرنده نیز سرخ و قهوه ای است. 

کبک بربری

یک کارشناس فرانسوی کبک بربری را در سال ۱۷۹۱ شناسایی کرده است. محل زندگی این پرنده بوته زار ها و تپه های سنگی می باشد. خاستگاه این نژاد از کبک ها در شمال آفریقا و تنگه جبل الطارق است. همچنین طول این پرنده ها نیز از ۳۳ تا ۳۶ سانتی متر متغیر میباشد.

کبک شنی

در اوایل قرن هفتم یک کارشناس و طبیعت شناسی هلندی این نژاد از کبک ها را شناسایی کرد. خاستگاه این پرنده در کشورهای غرب آسیا نظیر فلسطین و عربستان و ایران می باشد. این نژاد از پرنده های کبک دارای جثه کوچکی می باشند. اندازه بدن این کبک ها ۲۲ تا ۲۵ سانتی متر می باشد.

از ویژگی های ظاهری این پرنده می توان بدن قهوه ای رنگ آن را نام برد. همچنین بال های این پرنده سفید و قهوه ای می باشد. پاهای این پرنده به رنگ زرد و منقارش نیز سرخ مایل به زرد است.

کبک منقار بلند

این نژاد توسط یک طبیعت شناس هلندی در سال ۱۸۱۵ شناسایی گردیده است. این کبک ها در جنگل ها، دشت و کوهستان های مناطق استوایی زندگی می کنند. نام دیگر این کبک ها دولیت هم می باشد. جالب است بدانید که این نژاد از گونه های در حال منقرض شدن هستند.

بدن این پرنده ها به رنگ قهوه ای می باشد. از ویژگی های ظاهری این نژاد همانطور که از نام آنها نیز پیداست منقار بلندی است که به رنگ سرخ می باشداست. در کنار چشم های آنها نیز خط هایی سیاه رنگ دیده می شود. بال هایشان نیز به رنگ سیاه و سفید است.

کبک دیوریان

یک فرد روسی در قرن نوزدهم این نژاد از کبک ها را شناسایی کرده است.  خاستگاه این پرنده در کشورهای شرق آسیا می باشد و ظاهر این پرنده شباهت زیادی به کبک های خاکستری دارد. اما این نژاد در خطر منقرض شدن نمی باشد.

کبک خاکستری

نام های دیگر این نژاد از کبک ها انگلیسی، مجازی و هون است. در زبان فارسی به این نژاد از کبک چیل نیز می گویند.در سال ۱۷۵۸ یک فرد سوئدی این نژاد از کبک ها را شناسایی و ثبت گردانید.

جالب است بدانید که این پرنده ها در گروه هایی ۱۵ تا ۲۰ تایی با هم زندگی می کنند و از ویژگی های ظاهری آنها می توان به پیشانی و گلوی بلوطی و سینه خاکستری رنگ اشاره کرد. این  نژاد از کبک ها در جاهایی نظیر کناره های تالاب ها، چراگاه ها و تپه های شنی زندگی می کنند. توجه داشته باشید که کبک خاکستری بومی ایران است اما به دلیل تعداد کمشان رو به انقراض می باشند.

کبک تبتی

این نژاد از کبک ها توسط یک جانورشناس انگلیسی در قرن نوزدهم شناسایی گردید. محل زندگی این پرنده ها در ارتفاعات تبت می باشد. این کبک ها به صورت پراکنده زندگی می کنند اما در فصل های تولید مثل کنار هم جمع می شوند.

طول بدن این پرندگان در حدود ۳۰ سانتی متر می باشد و پرهای سر، زیر گلو و گردن آنها به رنگ بلوطی است. دانستن این نکته خالی از لطف نیست که با وجود اینکه جنس نر و ماده این نژاد از لحاظ  ظاهری تفاوت چندانی با هم ندارند اما تعداد پرهای ماده این نژاد کمتر از تعداد پرهای نر می باشد و به اصطلاح پرهای بدن نر پرپشت تر است.

نکته: نحوه جوجه کشی کبک در نژادهای مختلف آن یکی بوده و بسته به نژاد بین ۲۳ الی ۲۵ روز طول میکشد.

کبک سیاه

در سال ۱۸۲۹ یک پرنده شناس ایرلندی این نژاد از کبک ها را شناسایی نمود. نام دیگر این نژاد کبک جنگلی سیاه است. محل زندگی آنها کشورهای شرق آسیا می باشد.

این نژاد از کبک نیز با خطر انقراض روبه رو است. کبک نر این نژاد منقار سیاهی دارد و پرو بال آن مشکی می باشد.  اما کبک ماده نژاد سیاه، رنگ بلوطی دارد و گلو و شکم آن سفید است.

کبک شکم بلوطی

نام های دیگر این نژاد از کبک ها تپه ای شکم بلوطی و تپه ای جاوه است. طول این پرنده در حدود ۲۹ سانتی متر است. این کبک ها دارای تاج قهوه ای رنگ می باشند و پاهای قرمز و سینه ای خاکستری دارند. همچنین این پرنده ها در کشور اندونزی زندگی می کنند و در جنگل های جزیره جاوا پراکنده می باشند.

کبک سی چوان

دانشمندی به نام بولتون در سال ۱۹۳۲ این پرنده را شناسایی کرد. این نژاد از کبک ها در کشور چین زندگی می کنند. این پرنده ها نیز در خطر انقراض هستند.

کبک جنگلی یوزونگوا

در اواخر قرن بیستم طبیعت شناسی به نام فیجسا این نژاد از کبک را شناسایی و ثبت کرده است. خاستگاه این پرنده ها در کشور تازمانیا می باشد. نژاد این پرنده نیز در حال انقراض می باشد.

نژادهای کبک ایرانی

کبک شنی و چوکار از کبک های ایرانی می باشند که در قسمت قبل مورد بررسی قرار گرفته اند. در ادامه به بررسی دیگر نژاد های کبک ایرانی پرداخته ایم.

کبک دراج

این نژاد از کبک ها معمولاٍ در ایران در تالاب های میانکوه در مازندران و در دشت مغان زندگی می کنند. از ویژگی های بارزی که این پرنده دارد می توان به پرهای سیاه آن با لکه های سفید اشاره کرد.

همچنین سینه و سر این پرنده بلوطی می باشد. اکثراً کبک دراج را از روی صدای این پرنده شناسایی می نمایند. این نژاد از کبک ایرانی در خطر منقرض شدن هستند.

کبک دری

این کبک ها در رشته کوه های البرز و قسمت های شمالی کشور عزیزمان ایران یافت می شوند. این نژاد از کبک به عنوان نماد استان چهارمحال و بختیاری در نظر گرفته شده است. دانستن این نکته خالی از لطف نیست که کبک دری از دیگر نژادهای کبک بومی ایران بزرگتر می باشد. رنگ پرهای این پرنده سیاه بوده و رنگ نخودی روی آن پاشیده شده است. سر این پرنده نیز طوسی می باشد.

کبک جیرفتی

این پرنده جثه کوچکی داشته و قهوه ای رنگ است. شکم و گردن این پرنده نیز قهوه ای کمرنگ می باشد. توجه داشته باشید که پیشانی و چشم های این کبک نیز به رنگ بلوطی هستند.

کبک سفید

کبک سفید نژاد دیگری از کبک های ایرانی می باشد که ظاهر آن به رنگ سفید می باشد. این نژاد از کبک ها در پاهایشان پر دارند و منقارشان کوتاه است. محل زندگی این پرنده ها مناطق سردسیر و کوهستانی می باشد.

اگر شما نیز به فکر پرورش کبک هستید و درباره سودآوری آن سوالاتی در ذهن دارید می توانید مقاله آیا پرورش کبک توجیه اقتصادی دارد؟ را بخوانید.

سخن آخر

در این مقاله از سایت چیکن دیوایس به بررسی انواع نژاد کبک ها و نژادهای کبک ایرانی پرداخته ایم. شما نیز سوالات و نظرات خود را از قسمت دیدگاه ها برای ما بنویسید.