چرا طوطی برزیلی ماده نر را میزند ؟ (دلیل دعوا و راه حل)

طوطی برزیلی پرندگانی اجتماعی، باهوش و پرانرژی هستند. اما گاهی اوقات، برخی از آن‌ ها رفتارهای پرخاشگرانه‌ای نسبت به جفت خود، به‌ ویژه ماده نسبت به نر، نشان می‌ دهند.

این رفتار می‌ تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در این مقاله، دلایل مختلف این رفتار را بررسی کرده و راهکارهای عملی برای کنترل آن ارائه داده ایم پس تا انتها با ما همراه باشید.

دستگاه جوجه کشی حرفه ای ایزی باتور ۶ (۱۲ تایی)

» جوجه کشی حرفه ای و دقیق از تخم انواع پرندگان زینتی

» مجهز به برد جوجه کشی پیشرفته

» برخورداری از دو سنسور برای تنظیم دقیق دما و رطوبت

مشاوره خرید دستگاه

خرید دستگاه جوجه کشی حرفه ای ایزی باتور ۶ (۱۲ تایی)

چه دلایلی باعث دعوای طوطی برزیلی ها میشود؟ 

علت های مختلفی وجود دارد که منجر به بروز رفتار پرخاشگرانه در طوطی های برزیلی می شود که در ادامه به توضیح پاره ای از این موارد پرداخته شده است. 

۱. قلمرو خواهی 

طوطی‌ های برزیلی به‌ شدت نسبت به قلمرو و لانه خود حساس هستند از لانه خود در برابر هرگونه مزاحم محافظت می‌ کنند. اگر ماده احساس کند که نر تهدیدی برای امنیت لانه است و یا می خواهد مشکلی برای تخم ها به وجود آورد ممکن است رفتار پرخاشگرانه‌ ای از خود نشان دهد.

اطمینان حاصل کنید که فضای کافی برای هر دو پرنده فراهم شده است. هنگام جفت‌گیری، لانه را در محلی قرار دهید که ماده احساس امنیت کند.

اگر پرنده‌ ها در قفس زندگی می‌ کنند، فضای کافی برای حرکت آزادانه و عدم برخورد مداوم با یکدیگر فراهم کنید.

۲. عدم سازگاری جفت ها با یکدیگر 

گاهی ماده نر را به‌ عنوان جفت مناسب قبول نمی‌ کند. در طوطی‌ های برزیلی، انتخاب جفت فرآیندی مهم است و اگر دو پرنده با هم سازگاری نداشته باشند، ماده ممکن است با پرخاشگری نر را از خود دور کند.

اگر جفت‌ گیری به‌ صورت طبیعی انجام نشده است (مثلا پرنده‌ ها را به‌ صورت تصادفی و آنی کنار هم گذاشته‌ اید) بهتر است برای مدتی آن‌ ها را در قفس‌ های جداگانه ولی نزدیک به هم نگه دارید تا با یکدیگر آشنا شوند.

۳. استرس و شرایط محیطی نامناسب

محیط زندگی طوطی‌ های برزیلی نقش مهمی در رفتار آن‌ ها دارد. عواملی مانند سر و صدای زیاد، حضور حیوانات دیگر، تغییرات ناگهانی در محیط و کمبود فضای کافی می‌ تواند باعث استرس و در نتیجه پرخاشگری شود.

برای جلوگیری از بروز پرخاشگری بهتر است قفس را در محیطی آرام و دور از استرس‌ های زیاد مانند صدای تلویزیون، صدای حیوانات دیگر یا رفت‌ و آمد بیش از حد قرار دهید.

۴. تغییرات هورمونی در فصل جفت‌ گیری

در فصل جفت‌ گیری، طوطی‌ های ماده ممکن است دچار تغییرات هورمونی شوند که منجر به رفتارهای تهاجمی می‌ شود. این رفتارها به‌ ویژه در زمانی که ماده آماده تخم‌ گذاری است، تشدید می‌ شوند. در این دوره، اطمینان حاصل کنید که تغذیه پرنده‌ ها غنی از مواد مغذی مانند کلسیم و پروتئین باشد تا ماده دچار کمبودهای تغذیه‌ ای نشود.

در صورت شدت گرفتن رفتار پرخاشگرانه، آن‌ ها را برای مدتی از هم جدا کنید و یا داروی گیاهی نوروکالم برای آرامش پیدا کردن پرنده استفاده کنید.

۵. بروز حس برتری اجتماعی ماده

در برخی مواقع، ماده به‌ عنوان سرکرده جفت عمل می‌ کند و برای تثبیت جایگاه خود نسبت به نر رفتار تهاجمی نشان می‌ دهد. این رفتار معمولا در پرنده‌ های کم‌ تجربه که تازه وارد دوره بلوغ شده‌ اند، دیده می‌ شود.

• اطمینان حاصل کنید که هر دو پرنده غذا و منابع کافی در اختیار دارند تا رقابتی برای دسترسی به منابع ایجاد نشود.
• جفت‌ ها را از سنین پایین‌ تر با هم آشنا کنید تا یکدیگر را راحت‌ تر بپذیرند.

۶. کمبود توجه از سمت نر

ممکن است گاه در صورت کم‌ توجهی نر، طوطی برزیلی های ماده به رفتارهای تهاجمی روی بیاورند. در این موارد، ماده ممکن است تلاش کند که توجه نر را جلب کند که در صورت توجه نکردن رفتار خشونت‌ آمیز در ماده بروز پیدا میکند. 

۷. بیماری و درد جسمی

بیماری‌ ها و دردهای جسمی نیز می‌ توانند باعث تحریک‌ پذیری و پرخاشگری طوطی‌ ها شوند. اگر ماده ناگهان رفتار تهاجمی پیدا کرده، احتمال دارد دچار یک بیماری یا درد شده باشد.

نشانه‌ های بیماری مانند کاهش اشتها، تغییر رنگ مدفوع، پف کردن پرها و بی‌ حالی را بررسی کنید.

۸. عادت‌های بد رفتاری ناشی از تربیت نادرست

اگر طوطی ماده از سنین کم رفتار پرخاشگرانه در آن بروز کرده باشد و این ناشی از نگهداری نادرست شما باشد با جفت انداختن آن خوی پرخاشگرانه بیشتر خواهد شد.

بهتر است از همان ابتدا رفتارهای پرخاشگرانه را نادیده بگیرید و در مقابل رفتارهای مثبت، با تشویق و جایزه آن‌ ها را تقویت کنید.

سخن آخر 

در این مقاله از وبسایت رسمی گروه صنعتی اسکندری در مورد دلالیل دعوای عروس هلندی نر و ماده مطالبی بیان کردیم. پرخاشگری طوطی برزیلی ماده نسبت به نر می‌ تواند دلایل متعددی داشته باشد که از عوامل محیطی گرفته تا مسائل هورمونی و انتخاب نادرست جفت را شامل می شود.

برای رفع این مشکل، اولین قدم شناسایی علت دقیق رفتار است. با فراهم کردن محیطی آرام، تغذیه مناسب و آموزش صحیح، می‌ توان این رفتارها را کنترل کرده و از بروز تنش در بین پرنده‌ ها جلوگیری کرد. اگر مشکل همچنان ادامه داشت، مشاوره با یک دامپزشک یا متخصص پرندگان توصیه می‌ شود.