درمان بیماری نیوکاسل بوقلمون | علائم و روش های پیشگیری

یکی از خطرناک ترین بیماری های شایع در بین طیور، نیوکاسل می باشد. این بیماری شدیدا مسری و عفونی بوده و توسط ویروسی به نام پارامیکسو ویروس ایجاد می شود. نیوکاسل در بین تمامی پرندگان اهلی و وحشی منتشر شده و تلفات بسیار بالایی نیز دارد.

در این مقاله از چیکن دیوایس، نیوکاسل بوقلمون مورد بررسی قرار گرفته و سعی بر معرفی راه های پیشگیری و درمان آن شده است. این بیماری دارای سه سویه لنتوژنیک (خفیف)، مزوژنیک (متوسط) و ولوژنیک (شدید) می باشد که در ادامه علائم اصلی آن شرح داده خواهد شد.

علائم بیماری نیوکاسل در بوقلمون

علائم نیوکاسل در پرندگان متفاوت بوده و به سیستم ایمنی آنها وابسته است. این بیماری گاهی اوقات با تلفات صد در صدی و گاهی هم با مشکلات تنفسی خفیف ظاهر میشود.

علائم بیماری نیوکاسل در بوقلمون - چیکن دیوایسنیوکاسل در برخی از بوقلمون ها علائمی نداشته و فقط در صورت انجام آزمایشات مشخص خواهد شد. در ادامه علائم مختلف بیماری نیوکاسل بوقلمون ها، بررسی می شوند.

به طور کلی این بیماری با سه نوع علائم تنفسی، گوارشی و عصبی همراه خواهد بود.

علائم تنفسی

عطسه و سرفه کردن، نفس کشیدن با صدای خر خر یا صدای سوت مانند، ناله کردن و تنفس با دهان باز، تنفس سخت، تورم صورت و آبریزش بینی از علائم تنفسی این بیماری می باشد.

در کالبد شکافی بوقلمون های مبتلا به سویه شدید نیوکاسل، خونریزی نای و کیسه های هوایی نیز مشاهده شده است.

علائم عصبی بیماری نیوکاسل بوقلمون

یک جا نشینی، عدم تعادل در راه رفتن، افتادگی بالها، پیچیدن گردن به زیر شکم یا روی پشت بوقلمون ها، لرزش عضلانی، فلج کامل، چرخیدن به دور خود و یا معلق زدن از علائم عصبی این بیماری است. نیوکاسل با تاثیر بر عصب پرنده، باعث عدم توانایی در حرکت و یا حرکات نامتعارف سر و بدن پرنده میشود.

علائم گوارشی نیوکاسل

یکی از اصلی ترین علائم گوارشی نیوکاسل بوقلمون، ایجاد اسهال سبز و آبکی در پرنده می باشد. ضعف شدید، کاهش اشتها، افزایش مصرف آب و احساس تشنگی و کاهش شدید مصرف دان از دیگر علائم گوارشی این بیماری است.

کالبد شکافی پرندگان مبتلا به نیوکاسل نشان داده که این بیماری منجر به خونریزی غدد پیش معده، سنگدان و دستگاه گوارش می شود. حتی خونریزی در چربی بدن پرنده و اطراف قلب نیز مشاهده شده است.

علائم عمومی

  • تب و بی حالی
  • افسردگی، عدم تمایل به حرکت و ژولیدگی پرها
  • کاهش تخم گذاری، تولید تخم با پوسته نرم و در نهایت قطع تخم گذاری بوقلمون
  • تخم های حاوی زرده خون آلود
  • پاره شدن غشای زرده
  • تورم بافت های صورت و گردن بوقلمون
  • ورم و قرمزی چشمان پرنده
 این بیماری بر انسان ها تاثیر زیادی نداشته و در برخی از موارد که با پرنده بیمار رابطه مستقیم داشته باشند، موجب قرمزی و ورم چشم ها خواهد شد اما بهتر است که بهداشت را رعایت کنید.

درمان نیوکاسل بوقلمون

متاسفانه بیماری نیوکاسل درمان قطعی نداشته و در صورت مواجهه با آن، تنها از درمان های حمایتی و روش های جلوگیری از گسترش بیماری استفاده می شود.

  • به محض مشاهده کوچکترین علائم بیماری، پرنده بیمار را قرنطینه کنید.
  • مصرف آنتی بیوتیک ها به مدت ۳ تا ۵ روز از شدت علائم بیماری می کاهد.
  • استفاده از مولتی ویتامین ها و مولتی الکترولیت ها برای افزایش مقاومت بدن پرنده الزامی است.
  • بیماری نیوکاسل در برابر گرما حساس بوده و افزایش دمای پرورشگاه ۲ تا ۳ درجه به کاهش انتشار آن کمک شایانی خواهد کرد.
در صورتی که قبل از ابتلا به نیوکاسل، بوقلمون ها واکسینه شده اند، میتوانید از واکسیناسیون چشمی برای جلوگیری از تلفات بالا استفاده کنید. این نوع واکسیناسیون تا حدود زیادی به کنترل بیماری کمک خواهد کرد.

نحوه انتشار بیماری نیوکاسل در بوقلمون ها

این ویروس توسط هوا و فضولات از پرنده آلوده به سایر طیور منتقل می شود، در برخی از موارد، مهاجرت پرندگان وحشی به ایران و ورود آنها به مرغداری ها و یا پرورشگاه های بوقلمون موجب انتقال بیماری از آنها به گله سالم خواهد شد.

مدفوع پرنده بیمار، تنفس و ترشحات بدن این پرنده نیز حامل ویروس بوده و تماس با آنها، سایر پرندگان را مبتلا میکند.

نحوه انتشار بیماری نیوکاسل در بوقلمون ها - چیکن دیوایسدانخوری و آبخوری های مشترک در بین طیور، تغذیه برخی پرندگان از مدفوع پرنده بیمار و همینطور ارتباط مستقیم آنها با یکدیگر نیز باعث انتقال نیوکاسل میشود.

تخم بوقلمون های بیمار به ویروس نیوکاسل آلوده بوده و جنین ها معمولا قبل از بیرون آمدن از تخم تلف میشوند.

کفش و لباس پرسنل پرورشگاه، ماشین آلات و دیگر تجهیزات مرغداری نیز در انتشار ویروس نیوکاسل مشارکت دارند. بیماری نیوکاسل در محیط های مرطوب و آلوده تا چندین هفته نیز زنده خواهد ماند. سرعت انتشار این بیماری، بسیار بالا بوده و یکی از بهترین راهها برای تشخیص دادن آن از سایر بیماری های تنفسی بوقلمون، انتشار سریع آن می باشد.

پیشگیری از بیماری نیوکاسل

یکی از موثرترین راه های پیشگیری از شیوع بیماری نیوکاسل طیور، رعایت بهداشت و واکسیناسیون دسته جمعی گله می باشد.

پیشگیری از نیوکاسل و رعایت بهداشت 

منظور از رعایت بهداشت، نظافت مستمر سالن ها، ضدعفونی سالن مرغداری ، ضدعفونی آبخوری ها و دانخوری ها و سایر تجهیزات پرورشگاه می باشد.

استفاده از لباس و کفش مخصوص برای پرسنل سالن و نظارت بر بهداشت آنها نیز در کنترل این بیماری موثر خواهد بود.

جلوگیری از ورود پرندگان و حیوانات وحشی به محل پرورش، رژیم غذایی مقوی، استفاده از مولتی ویتامین ها در تغذیه طیور و جلوگیری از هم غذا شدن پرندگان با سایر حیوانات از دیگر راه های پیشگیری نیوکاسل بوقلمون می باشد.

پرورش بوقلمون گوشتی در رده های سنی مشابه و جدا از بوقلمون های تخمگذار، جداسازی سالن های جوجه کشی از سایر سالن ها و تهیه خوراک طیور از فروشگاه های معتبر، از دیگر اقدامات جهت جلوگیری از انتشار بیماری می باشند.

پیشگیری نیوکاسل توسط واکسیناسیون

واکسن ها به طور عمده ویروس ضعیف شده بیماری می باشند، با انجام واکسیناسیون بوقلمونها، بدن آنها تا حدود زیادی در مقابل ویروس مقاوم شده و در مواجهه با آن تلفات کمتری خواهند داشت :

واکسیناسیون چشمی نیوکاسل 

واکسیناسیون چشمی نیوکاسل - چیکن دیوایسموثرترین روش واکسیناسیون با واکسن های زنده، این روش می باشد. در این نوع واکسیناسیون، واکسن توسط قطره چکان، به درون چشم پرنده ریخته میشود. غده هاردرین که درست در پشت چشم پرندگان قرار گرفته است، سبب تقویت ایمنی پرنده شده بنابراین تجویز واکسیناسیون چشمی بسیار موثر خواهد بود.

روش واکسیناسیون از طریق آب آشامیدنی 

این روش راحت تر از سایر روش های واکسیناسیون می باشد اما نسبت به واکسیناسیون چشمی، ایمنی کمتری ایجاد خواهد کرد. برای این منظور ابتدا آبخوری ها را از سالن خارج کرده و پس از گذشت چند ساعت، محلول آب و واکسن را در اختیار بوقلمون ها قرار دهید. 

در ابتدا دو مرحله از واکسیناسیون به فاصله ۲ تا ۳ هفته انجام می گیرد و لازم است پس از آن هر ۳ ماه یکبار تکرار شود. 

واکسیناسیون از طریق خوراک

در این روش، واکسن را با خوراک بوقلمون مخلوط کرده و در دفعات متعدد در اختیار پرنده قرار میدهند. واکسیناسیون نیوکاسل با استفاده از خوراک در ایران رایج نبوده و هزینه های بالاتری نیز خواهد داشت.

واکسیناسیون تزریقی بوقلمون ها

در این روش با استفاده از تزریق عضلانی واکسن به پا یا سینه بوقلمون، پرنده را واکسینه می کنند. این روش واکسیناسیون برای پرورشگاه ها با تعداد بالای پرنده زمان بر خواهد بود.

اسپری

در روش واکسیناسیون توسط اسپری نیز واکسن محلول در آبِ بدون کلر و مواد ضد عفونی کننده، به صورت اسپری به محیط پرورشگاه تزریق خواهد شد.

جمع بندی

نیوکاسل بوقلمون عمدتا با بیماریهای نظیر وبا پرندگان، کوکسیدیوز، بوتولیسم و سایر بیماری های تنفسی طیور اشتباه گرفته میشود. روش اصلی تشخیص این بیماری، انجام آزمایش بر روی پرندگان خواهد بود. توصیه میشود برای کسب اطلاعات بیشتر به مقاله بیماری های بوقلمون مراجعه فرمایید.

واکسیناسیون به موقع، قرنطینه پرندگان، رعایت بهداشت محیط و پرورش پرنده با رده سنی مشابه از اصلی ترین راه های جلوگیری از بیماری های طیور می باشد.

نوشته های مشابه

‫۲ دیدگاه ها

  1. ‌سلام من یک عروس هلندی دارم دیروز پاش موند زیر در از ران شکست حالا با پارچه بستمش میترسم عفونت کنه چیکارش کنم

    1. سلام
      باید حواست میبود که اینجوری نمیشد
      پارچه اینا فایده ای نداره
      باید بره دامپزشک کچ بگیره وگرنه تلف میشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋