رفتارهای جفتگیری در شترمرغ | جوجه کشی از شترمرغ

رفتارهای جفتگیری در شترمرغ

رفتارهای جفتگیری در شترمرغ : رفتارهای جفتگیری با آغاز فصل تولید مثل شترمرغها جفت خویش را از دسته جدا کرده و به سمت محلی که آنجا را به عنوان قلمرو خویش انتخاب کرده اند هدایت می کنند.

از این محل که به عنوان محلی تخم گذاری نیز در نظر گرفته شده با تمام وحجود دفاع می کنند.

در میان شتر مرغ های ماده نیز تقسیم بندیهای قدرتی نیز در دسته وجود دارد و آنها نیز با نوک زدن و حمله ور شدن و در صورت اضطراری با لگد زدن در مقابل نرهای ناخوانده از قلمرو خویش دفاع میکنند.

اغلب یک گروه تش یل شده از یک پرنده نر و یک شتر مرغ اصلی تا چهار شتر مرغ فرعی می باشد.

قبل از جفتگیری شترمرغ نر با نشستن روی پاهایش و بال و پر زدن و خم کردن گردنش به اطراف به حال رقص و درآوردن صداهایی فرا خوان از گلو مانند ( Broomen ) ( Boom-Brummen ) و باد کردن گردنش و سر دادن سه مرتبه صداهای طولانی پشت سرهم و بال و پر زدن و بر چيدن دانه به شکل سمبليک و دعوت مرغها به غذا خوردن و راه رفتن به گونه ای زیگزاگ و هدایت شتر مرغ ها به جای لانه انتخاب شده و برداشتن مواد اولیه لانه به منقار، شترمرغ ها را تشویق به جفتگیری میکند.

جوجه کشی از شترمرغ

بعد از انجام این رفتارها شترمرغ ماده به طرف جلوی شترمرغ نر رفته و در جلوی او بر روی زمین می نشیند و دم خود را به طرف بالا گرفته و به انتظار پرنده نر می نشیند. در این حالت شتر مرغ نر بر روی پشت مرغ ماده رفته و عملیات جفتگیری با تکان دادن پرها و سر و بال ها انجام می شود. این عملیات می تواند چند بار در طی روز با دگر جفت های فرعی نیز تکرار شود.

بعد از عملیات جفتگیری تخم گذاری ابتدا توسط شتر مرغ اصلی در لانه آغاز می شود و شتر مرغ های فرعی نیز تخم خویش را در همان لانه می گذارند ولی مسئولیت نگهداری از تخمها به عهده مرغ اصلی است.

جوجه کشی از شترمرغ - چیکن دیوایسپرنده مادر در تمام طول روز بر روی تخمها میخوابد و پرنده نر فقط شب ها وظایف نگهداری از تخم ها را به عهده دارد. شاید می توان گفت که رنگ قهوهای پرهای شتر مرغ مادر سبب استتار کامل لانه در طی روز است. جوجه ها به تنهایی قادر به بیرون امدن از تخم نیستند و شترمرغ نر به انها کمک می کند. بعد از بیرون امدن از تخم به وسیله پدر و مادر هدایت می شوند و در این میان به انها غذا خوردن و تشخیص مواد غذایی را می اموزند. در این سن انها معمولا به صورت دسته ای کوچک کودکستانی توسط یک شترمرغ با تجربه به طور دائم مورد مواظبت قرار میگیرند.

نگهداری شترمرغ ها

در هنگام نگهداری شترمرغ ها یکی از اصول مهمی را که می بایست در نظر داشت این است که هیچ گاه نباید گروه های بزرگ را در جاهای کوچک نگهداری کرد و همیشه بنا به نسبت جمعیت می بایست فضای مناسب را در اختیار مرغ ها قرار داد.

در غیر این صورت ناارامی در بین شتر مرغ ها به وجود می اید و هدایت شترمرغ ها به جای جدید دیگر سبب از بین رفتن قدرت جفت گیری و بی نظمی آنها در تخم گذاری و اختلالات رفتاری میگردد.

جوجه ها به مادر بسیار وابسته اند و در پرورش مصنوعی جوجه ها میبایست توسط دایه ای نگهداری شوند. در غیر این صورت دچار ترس و اضطراب و ناآرامی نوک زدن به اجسام و بلعیدن آنها می گردند. حتی الامکان می بایست اشخاصی که به طور مدام با جوجهها در تماسند از لباسهای متحدالشکل و هم رنگ استفاده کنند.

نوشته های مشابه

‫۵ دیدگاه ها

  1. سلام ،ببخشید وقتی شتر مرغ جفتگیری نمیکنن یا خیلی کم میکنن چ باید کرد ک زیاد بشه یا ب حد نرمال برسه؟ممنون

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋