خروس دشتیاری | مرغ دشتیاری | مرغ و خروس چابهاری

 

معرفی مرغ و خروس بومی ایران نژاد دشتیاری Dashtiyari

نام انگلیسی: Dashtiyari

نام فارسی: دشتیاری

خروس دشتیاری Dashtiyari: این نژاد بیشتر در نواحی جنوب بلوچستان در منطقه کنارک، چابهار، دشتیاری تا سرباز دیده می شود. نژاد مرغ و خروس دشتیاری شباهت زیادی به لاری دارند. حتی برخی پرورش دهندگان خروس لاری برای اصلاح نژادهای خود از نژادهای اصیل دشتیاری استفاده میکنند. این نژاد بومی ایران به مرغ و خروس چابهاری نیز معروفند. در این مقاله از وبلاگ سایت چیکن دیوایس می خواهیم در مورد خصوصیات و ویژگی های نژاد مرغ و خروس دشتیاری بحث کنیم.

ویژگی مرغ و خروس دشتیاری بومی ایران

این نژاد مرغ، جثه بزرگی دارند و پشت آنها نیز شیب دار میباشد. گردن و پاهای آنها نیز بلند است. مرغ دشتیاری شباهت زیادی به لاری دارد. برای مطالعه نژادهای مختلف لاری کلیک کنید. از دیگر ویژگی این نژاد میتوان به کرک و پر کوتاه و تا حدودی خشک و خشن اشاره کرد. تاج آنها کوچک بوده و به رنگ نخودی است. همچنین رنگ پا سفید، زرد و زرد مشکی، و رنگ نوک زرد، قهوه ای روشن و سفید و رنگ ناخن ها زرد و سفید است.

مرغ دشتیاری در طول سال به خوبی کرچ میشود و معمولا ۲ و حتی تا ۳ بار میتوانند کرچ شوند. لذا برای جوجه آوری آماده هستند ولی جثه و پوشش پر آنها زیاد مساعد جوجه آوری نمی باشد. مرغ های این نژاد معمولا تخمگذاری پایینی دارند و به طور متوسط در طول سال ۹۰ عدد تخم میگذارند. این نژاد مرغ معمولا بعد از ۳۰ یا ۴۰ بار تخمگذاری تمایل شدیدی به کرچ شدن دارد.

همچنین این نژاد مرغ و خروس سرعت رشد و وزن گیری کندی دارند. به همین دلیل برای پرورش مرغ گوشتی مناسب نیستند. البته بعد از یک سال وزن مرغ و خروس این نژاد به عدد قابل توجهی می رسد.

خروس های این نژاد خلق و خوی خشن دارند ولی مرغ های چابهاری تا حدودی ملایم هستند. همچنین آنها کم صدا هستند و به دلیل پوشش ضعیف پر در برابر سرما مقاومت زیادی ندارند بنابراین در فصل سرما به خوبی باید از آنها مراقبت شود. مرغ های بومی دشتیاری در برابر بیماری نیز گونه ای مقاوم محسوب میشوند و کمتر به واکسیناسیون نیاز پیدا میکنند.

جمع بندی

در این مقاله به ویژگی های مرغ و خروس دشتیاری اشاره کردیم. به طور خلاصه این نژاد دارای جثه بزرگ، پشت شیبدار، گردن بلند بوده و شباهت نزدیکی به نژاد لاری دارند. مرغان این نژاد در رنگهای مختلف سیاه، زیره ای، کرم، قهوه ای بوده و پر و بالی معمولاً خشن، خشک و شکننده دارند. شکل تاج به صورت توت فرنگی گلسرخی و نخودی است. با توجه به سازگاری بالای این پرنده با آب و هوای مناطق جنوب و جنوب شرقی کشور، این نژاد مرغ گزینه مناسبی برای پرورش در حیات خلوت خانه ها می باشد.

از دیگر نژادهای بومی ایران میتوان به مرغ و خروس خراسانی، اصفهانی، گلپایگانی، خزک، گردن لخت، مرندی، لاری و گلین لری اشاره کرد.

لیست جامع انواع نژادهای مرغ و خروس به همراه تصویر

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋