پرورش بلدرچین ژاپنی – تجربه های مفید یک پرورش دهنده بلدرچین ژاپنی

اصول پرورش بلدرچین ژاپنی

بلدرچین نوعی از گونه های پرندگان حلال گوشت بوده که چندی است پرورش آن در کشور ما مورد توجه قرار گرفته است. برخی بلدرچین را به دلیل نوع صدا و آوازشی «بدبده» میگویند و بعضی دیگر نیز این حیوان را بنام کرک می شناسند.

بلدرچینها در طبیعت، بیشتر در کشتزارهای غلات و زمین های ناهموار و میان علفزارها زندگی میکنند. هنگام زمستان نیز در دسته های بزرگ جمع شده و مهاجرت میکنند که گاه مسیر طی شده به ۴۰۰ تا ۱۰۰۰ کیلومتر نیز می رسد.

بلدرچینهای وحشی که در طبیعت زندگی می کنند هفت تا دوازده عدد تخم میگذارند که این تخم ها بعد از هفده تا هیجده روز به جوجه ها تبدیل میشود.

در چند دهه گذشته پرورش سویه خاصی از بلدرچین به نام بلدرچین ژاپنی بعنوان یک حیوان با با پتانسیل مناسب تولید گوشت جهت جبران کمبود پروتئین، بویژه در کشورهای در حال توسعه گسترش یافته است.

بطوریکه در حال حاضر شت و تخم بلدرچین تنها در رستوران های درجه یک و گران قیمت به عنوان خوراکی لذیذ و گرانقیمت عرضه نمیشود بلکه گوشت و تخم این پرنده با توجه به قیمت و کیفیت مناسب ، با اقبال عمومی جامعه مواجه شده و تقریباً جایگاه خود را در سبد غذایی خانوار باز نموده است.

خصوصیات منحصر به فرد بلدرچین ژاپنی

با توجه به خصوصیات منحصر به فرد بلدرچین نظیر : رشد سریع، پایین بودن سن بلوغ جسمی و جنسی ، فاصله نسلی کوتاه ، میزان تخمگذاری بالا، کیفیت عالی محصولات تولیدی و ویژگیهای غذائی بی نظیر گوشت و تخم ، پرورش بلدرچین را به صنعتی سودآور و پر بازده در جهان تبدیل نموده که به تبع آن علاقه مندان زیادی را نیز به خود جلب نموده است.

بدلیل کوچک بودن جشه پرنده امکان پرورش چند صد قطعه آن را در یک فضای کوچک امکان پذیر و عملی ساخته است. به همین دلیل نیازی به سرمایه گذاری کلان در ایجاد تاسیسات و تامین وسایل و تجهیزات پرورش، آنچنانی نمی باشد.

نظر به اینکه مدت پرورش بلدرچین تا زمان کشتار ۶ هفته بطول میانجامد. لذا مقدار مصرف دان در این مدت نیز به تناسب کم خواهد بود، بهمین جهت بحرانهای اقتصادی در پرورش بلدرچین تاثیر چندانی نخواهد داشت.

با توجه به امکانات کم، پرورش تجاری بلدرچین در شرایط روستایی و داخل خانواده میتواند نقش مهمی در افزایش درآمد خانوار و تثبیت جمعیت روستائیان داشته باشد گوشت و تخم بلدرچین برای مردم ارزش غذایی و حتی دارویی داشته و بعضی معتقدند که با خوردن گوشت و تخم بلدرچین احساس سلامت و جوانی می کنند.

همچنین استفاده از تخم بلدرچین در درمان بیماری آسم موثر است. مصرف گوشت به دلیل طبیعت گرم، خوشمزه بودن و بخصوصی پائین بودن چربی و کلسترول آن در مقایسه با سایر پروتئین حیوانی طرفدار زیادی پیدا کرده است.

تاریخچه و طبقه بندی بلدرچین ژاپنی از نظر جانور شناسی

بلدرچین از شاخه طنابداران رده پرندگان و زیر رده نو مرغان یا پرندگان حقیقی، راسته ماکیان شکلان، خانواده سیخک داران و به گروه قرقاولان و کبک ها تعلق دارد. جنسی و یا زیر جنسی کونرنیکس، بومی همه کشورها به جزء قاره آمریکا می باشد.

یکی از این گونه ها، کوفترین کسی  کوترنیکس یا بلدرچین ژاپنی که عمدتاً در آسیا، آفریقا و اروپا وجود دارند. چندین زیرگونه داخل نژادی شناخته شده اند که عمده ترین آنها کوترنیکس کوترنیکس در اروپا و کوترنیکس کوترنیکس ژاپنیکا یا بلدرچین ژاپنی در آسیا وجود دارند۔

یکی دیگر از زیر گونه ها که معمولاً بین اروپا و آسیا مهاجرت می کرد در کشور چین اهلی شده اند، در گذشته بلدرچینها را بیشتر بعنوان پرندگان دست آموز و برای آوازخواندن پرورش می دادند. در حدود قرن نوزدهم بلدرچینهای کوترین کسی اهلی شده از چین به ژاپن آورده شد.

 

پرورش تخم بلدرچین ژاپنی
پرورش تخم بلدرچین ژاپنی

طبقه بندی بلدرچین ژاپنی

بنابراین برخلاف ادعای برخی از مولفین که اهلی شدن بلدرچین کوترین کسی را در خاورمیانه می دانند، اهلی شدن این جانور در مشرق زمین اتفاق افتاده است. اگرچه در کتاب مقدس مصری ها مهاجرت کوترین کسی اروپایی از مدیترانه و تمام شدن ذخایر بدنی ناشی از خستکی و به دام افتادن آسان آنها بیان شده، اما از پرورش پرندگان به دام افتاده حرفی به میان نیامده است.

نخستین اسناد نوشتاری برای اثبات وجود بلدرچین در ژاپن به قرن دوازدهم بر میگردد. این پرندگان در ابتدا برای آوازخواندن پرورش داده می شدند. گفته می شود امپراطوری در ژاپن بعد از خوردن گوشت بلدرچین از بیماری سل رهایی یافت و از این به بعد انتخاب بلدرچین های خانگی برای تولید گوشت و تخم آغاز شد.

بطوریکه تا سال ۱۹۱۰ با پرورش بلدرچین برای تولید گوشت و تخم بسیار گسترش یافته و بین سال های ۱۹۱۰ تا ۱۹۴۱، جمعیت بلدرچین های ژاپنی به سرعت در بسیاری از شهرهای ژاپن افزایش یافت.

این سال ها درست زمان توسعه امپراتوری در تاریخ ژاپن میباشد که منجر به گسترش پرورش بلدرچین ژاپنی در کشورهای کره، چین، تایوان و هنگ کنگ و در مرحله بعد توسعه آن در سرتاسر جنوب شرقی آسیا شد.

بلدرچین ژاپنی

جوجه های بلدرچین ژاپنی مایل به زرد و دارای رگه های قهوه ای هستند که به استثای جثه ، از نظر رنگ و قیافه تاحدی به نیمچه های بوقلمون شباهت دارد. جوجه های تازه از تخم بیرون آمده وزنی حدود ۸ تا ۱۰ گرم دارد، اما در یک هفته اول به سرعت رشد می کند

بعد از سه روز پرهای پرواز ظاهر می شود و در چهار هفتگی کاملاً پر در می آورند. می توان از روی رنگ ناحیه سینه، جنس بلدرچین را در سن حدود ۳ هفتگی مشخص نمود

تعیین سن قبل از آن از طریق این صفات لازم به ذکر است که در بلدرچین، ماده ها بزرگتر از نرها هستند.

 

جنسیت بلدرچین ژاپنی
جنسیت بلدرچین ژاپنی

نرهای بالغ بلدرچین ژاپنی  :

در پرورش بلدرچین ژاپنی جنسں نر در سمت راست و جنسں مادہ در سمت چپ تصویر بالا مشاهده میشود.وزن نر بلدرچین کوانترین کسری در حیات وحشی حدود ۱۰۰ تا ۱۴۰ گرم میباشد ولی در سویه های امروزی و در شرایط پرورشی مناسب و با تغذیه جیره های متعادل، در سن کشتار ۴۲ روزگی به ۲۰۰ تا ۲۵۰ گرم وزن میگیرند.

پرنده های نر را می توان به راحتی بوسیله پرهای قهوه ای کم رنگ بر روی بخش فوقانی گلو و ناحیه پایینی سینه تشخیص داد. در نرهای بالغ یک غده بزرگ با یک ساختار پیازی شکل در قسمت فوقانی کلواک دیده میشود

که در اثر فشار دادن آن ترشح سفید کف آلودی مشاهده میشود. وجود این غده بی نظیر برای ارزیابی قابلیت تولید مثلی نرها مورد استفاده قرار می گیرد. تولید اسپرم در بلدرچین نر در ۳۶ روزگی شروع شده ولی معمولاً در سن ۴۲ روزگی به پکل برای جفتگیری استفاده میشود.

ماده های بالغ بلدرچین ژاپنی  :

جنس ماده بلدرچین کوتریکس در حیات وحش با وزن ۱۲۰ تا ۱۶۰ گرم ، کمی سنگین تر از جنس نر است. رنگ آمیزی بدن ماده ها مشابه جنس نر میباشد به غیر از اینکه در ماده ها، پرهای روی گلو و قسمت فوقانی سینه بلند، نوک تیز و به رنگ دارچینی روشن است.

هم چنین، پرهای روی سینه دارای لکه های سیاه میباشد. این پرندگان در ۶-۵ هفتگی قادر به تخمگذاری شده و در ۸-۷ هفتگی به بلوغ کامل جنسی رسیده و آمادگی تولید مثل پیدا می کنند.

برای تولید تخمهای نطفه دار معمولاً به ازای ۴-۳ ماده باید یک نر در نظر گرفته شود. وزن ھای بیان شدہ در ھر دوجنسں در شرایط طبیعی و حیات وحشں می باشد، در محیط های پرورش سرعت رشد این پرنده بالاتر بوده، بطوریکه سرعت بالای رشد در این پرنده بسیار قابل توجه و در حدود ۲.۵ تا ۳.۵ برابر سایر طیور است.

بلدرچینها غالباً در ۳۵ تا ۴۵ روزگی به وزن ۲۰۰ تا ۳۰۰ گرم رسیده و آماده کشتار می شوند. البته متخصصین علوم دامی اعتقاد دارند که در آینده با اقدامات ژنتیکی می توان به وزن بالاتری در زمان کشتار دست یافت.

تخم بلدرچين ژاپنی :

در پرورش بلدرچین ژاپنی پتانسیل تخمگذاری بلدرچین ژاپنی بالا است. بلدرچینها به طور وحشی سالانه در حدود ۳۶-۶۰۰ عدد تخم می گذارند. اما در سیستم بسته و تحت شرایط محیطی کنترل شده (اعمال برنامه های نوری، تغذیه مناسب، رطوبت و حرارت مناسب) این رقم به میزان قابل ملاحظه ای افزایش یافته و میانگین تولید تخم در سویه های تخمگذار بلدرچین ژاپنی به ۳۰۰-۲۵۰ عدد در یک سال تخمگذاری رسیده است.

میانگین وزن تخم حدود ۱۰ گرم است که حدود ۸ درصد وزن پرنده ماده بوده و این اندازه در مقایسه با مرغ و بوقلمون به ترتیب ۳ و ۱ درصد میباشد. متوسط وزن زرده، تخم و پوسته با توالی تخمگذاری مرتبط است. اولین تخم بلدرچین از یک توالی تخمگذاری نسبت به تخم هایی که بعدا گذاشته میشود بزرگتر میباشد. الگوی رنگ تخم های بلدرچین کوترنیکس بسیار متنوع است.

دامنه ای از رنگ سفید برفی تا قهوه ای کامل مشاهده می شود. رنگ های قهوه ای برنزه تا قهوه ای تیره خالدار یا قهوه ای خالدار با یک پوشش کچی آبی رنگ بیشتر رایج است.

تخم بلدرچین از لحاظ وزنی ۱۵ درصد تخم مرغ وزن دارد، ولی تحقیقات نشان می دهد که ارزش غذائی تخم بلدرچین به مراتب بیشتر از ارزش غذائی تخم مرغ بوده به طوری که تخم بلدرچین در مقایسه با یک تخم مرغ دارای ۵ برابر فسفر، ۵.۷ برابر آهن، ۶ برابر ویتامین B1 او ۱۵ برابر ویتامین B2 میباشد.

بر اساس گزارشات میزان آلبومین موجود در تخم بلدرچین ۴۷.۴ درصد، زرده با ۹.۳۱ درصد و پوسته و غشاها ۷.۲۰ درصد از یک تخم را تشکیل می دهند و میزان ضخامت پوسته به ترتیب۱۹۷ و ۶۲ میلیمتر ۶ میباشد.

 

تخم بلدرچین ژاپنی
تخم بلدرچین ژاپنی

گوشت بلدرچین ژاپنی :

بازده لاشه در بلدرچین پرورشی حدود ۸۲ تا ۸۴ درصد در جنسی نر (کوچکتر بودن دستگاه تولید مثل حیوان نر) و ۸۰ تا ۸۲ درصد در جنس ماده میباشد. عضله لاشه بلدرچین ها(حدود ۲۰٪) در مقایسه با طیور (حدود ۶۰٪) کمتر است.

در پرورش بلدرچین ژاپنی گوشت بلدرچین به دلیل داشتن میزان مواد معدنی بالاتر بخصوصی عناصر کمیاب و برخی از ویتامین های گروه B بخصوصی ویتامین های B2 ,B1، B6 و همچنین فسفولیپید بالاتر و کلسترول کمتر بر گوشت مرغ ارجحیت دارد.

وجود فسفولیپید و ویتامین B6 بالاتر در گوشت بلدرچین، آن را به تقویت کننده اعصاب تبدیل کرده است.احتمالاً در آینده با استفاده از برنامه های اصلاح ژنتیکی بتوان نسبت عضله لاشه را در این پرنده افزایش داد.

نوشته های مشابه

‫۲ دیدگاه ها

  1. خیلی هم عالی امیدوارم همینجور به اشتراک گذاشتن این مطالب مفید در سایت تون با بقیه ادامه بدید و موفق باشید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋