استفاده از شن در هضم غذای پرنده
رژیم غذایی مورد استفاده پرندگان خانگی با پرندگانی که در فضای آزاد به زندگی خود ادامه می‌دهند متفاوت است. پرندگان آزاد هر چیزی که در دسترس داشته باشند را می خورند و برای هضم آن مواد نیاز به شن دارند درحالیکه استفاده از شن در غذای برخی از پرندگان خانگی علی الخصوص پرندگان زینتی مشکلات جدی در سلامتی آنان به وجود خواهد آورد، در این نوشته از چیکن دیوایس به بررسی نبایدها و نبایدهای استفاده از شن در جیره غذایی پرندگان پرداخته ایم.
پرندگان در مقابل مصرف شن به چند دسته تقسیم می‌شوند؟
پرندگان در مقابل مصرف شن به دو دسته تقسیم می‌شوند که عبارتند از پرندگان بومی و زینتی. مصرف آن توسط پرندگان بومی مانعی ندارد و به دلیل قوی بودن سیستم گوارشی آنها می‌توان برای هضم راحت تر غذا استفاده کرد و نبود شن در تغذیه طیور بومی به سختی منجر به هضم غذا خواهد شد، در پرندگان زینتی به هیچ وجه نباید استفاده شود زیرا مشکلات گوارشی را به همراه دارد.
استفاده از شن در هضم غذای کدام پرندگان کاربرد دارد؟
شن ریزه در پرندگانی که از سیستم گوارشی قوی تری برخوردارند همانند یک آسیاب دان عمل می‌کند تا پوسته سخت دانه ها را بشکند. دانه هایی همچون گندم و جو و… دارای غشایی سخت هستند و آنزیم های گوارشی نمی توانند این غشا را تجزیه کنند.
پرندگانی که سنگدان قوی دارند به مرور به جهت هضم غذای خورده شده به سنگ ریز خواری روی می‌آورند. بدین وسیله پوسته سخت دانه ها خراشیده میشود و به حالت نرم می‌رسد.
بنابراین آن را باید در اختیار پرندگانی همچون مرغ، خروس، کبوتر و برخی پرندگان دانه خوار آزاد قرار دهید که به صورت بلعیدن دانه ها، جیره غذایی خود را مصرف می‌کنند. پرندگانی همانند فنچ، قناری، سهره، گنجشک و طوطی سانان در رژیم غذایی خود نیاز به آن ندارند و در صورت مصرف آن در معرض خطر هستند و باعث ایجاد اختلالات گوارشی در این دست از پرندگان میشود.
جایگزین کاربردی شن در هضم غذای پرندگان چیست؟
برخلاف شن که خاصیت حل نشدنی در بدن پرنده را دارد می‌توان از پوسته صدف برای این امر استفاده کرد. پوسته صدف قابل حل شدن در بدن پرنده می‌باشد و همانند شن عوارض گوارشی به همراه نخواهد داشت.
حاوی منابع عالی معدنی و کلسیم طبیعی است و عملکرد طبیعی سلول ها را تامین می‌کند که میتواند در تولید تخم مرغ قویتر تاثیر اساسی داشته باشد. در روده به راحتی قابل هضم است و به مدت طولانی در سنگدان باقی نمی ماند. غالبا سه بار در هفته به مقدار بسیار کم برای مصرف پرندگان مناسب خواهد بود.
چرا پرندگان زینتی نیاز به ارائه شن در رژیم غذایی خود ندارند؟
پرندگان زینتی هنگام خوردن جیره غذایی، پوسته رویین دان را با نوک خود می شکنند و فقط مغز دانه را می بلعند. مغز موجود به آسانی قابل هضم توسط سیستم گوارشی بوده و اضافه کردن شن به آن صرفا یک ماده اضافه است که با ماندگاری در بدن پرنده آسیب جدی به آن وارد می‌کند.
اضافه کردن شن به جیره غذایی پرندگان بومی و زینتی تغییری در ارزش غذایی آن ایجاد می‌کند؟
شن فاقد هرگونه ارزش در رژیم غذایی پرندگان است و افزونه موثری در جیره غذایی پرندگان محسوب نمی‌شود.
در صورت مصرف شن توسط پرندگان زینتی چه اتفاقی خواهد افتاد؟
الف- بی اشتها شده و نمی‌تواند غذای کافی برای حفظ خود دریافت کند.
ب- غذا به درستی هضم نمی‌شود.
پ- مایعات کافی برای حفظ عملکرد کلیه ها دریافت نخواهد کرد.
ت- آزاد شدن سطح اسید اوریک بالا باعث میشود کلسیم در سراسر بدنش رسوب کند.
پس از خوردن شن توسط پرنده چکار باید کرد؟
اگر پرنده مقدار کمی شن مصرف کرده جای نگرانی نیست و پس از مدتی از طریق مدفوع دفع خواهد شد هرچند طول دوره خارج شدن سنگ از بدن پرنده طولانی شود. اما در صورت مصرف توسط پرندگان زینتی احتمال ابتلا به عفونت های روده ای زیاد است. سعی کنید از دادن شن بپرهیزید تا در طولانی مدت ایجاد مشکل نکند.
سخن آخر
در این مقاله سعی شد در مورد بایدها و نبایدهای استفاده از شن در جیره غذایی پرندگان مطالبی ارائه شود تا با ناآگاهی و تکیه بر اصول قدیمی سلامتی پرنده خود را به خطر نیندازید و از جایگزین کاربردی آن استفاده کنید. اگر در این مورد سوال و یا تجربه ای دارید در قسمت نظرات با ما در میان بگذارید.
