انواع روش های واکسن زدن به طیور

آیا می دانید چه روش هایی را در واکسیناسیون طیور به کار برید که کمترین میزان تلفات را داشته باشید؟ از بهترین روش واکسیناسیون طیور اطلاعی دارید؟ شما هم نگران طیورتان هستید و نمی دانید کدام روش واکسیناسیون برای پیشگیری و کنترل بیماری های آن ها موثر است؟
با ما همراه باشید تا در انتهای این متن از چیکن دیوایس راهنمایی های مفید و کارسازی را دریافت کنید.

جدول واکسن های ضروری طیور
در جدول پیش رو انواع واکسن های ضروری به همراه طریقه مصرف درج شده است که با استفاده از آن میتوانید اقدام به واکسینه کردن طیور خود در سنین مختلف کنید. این واکسن ها عبارتند از:
انواع واکسن طیور
مواد تشکیل دهنده واکسن های قابل استفاده در پرورش طیور به دو دسته واکسن های زنده (قابل تکثیر)، و واکسن های کشته (واکسن های غیرفعال) تقسیم می شود.
واکسن زنده یا اصلاح شده
واکسنی است که میکروب استفاده شده در آن می تواند در بدن میزبان زیاد شود. این واکسن با از بین بردن عامل بیماری زا، شدت بیماری را کاهش می دهد. مثل واکسن برونشیت عفونی طیور یا واکسن زنده آبله.
واکسن کشته یا غیر فعال
واکسنی است که میکروب مورد استفاده در آن، قابلیت رشد در بدن میزبان را ندارد. این نوع واکسن، شامل ویروس ها و باکتری هایی است که پس از کنترل شرایط در محیط کشت تکثیر شده و برای این که بیماری زا نباشند، غیر فعال شده اند.
بیشتر بدانید: برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با نحوه افزایش وزن طیور بر روی لینک مقابل کلیک کنید، تکنیک های افزایش وزن طیور گوشتی.
تفاوت واکسن زنده و واکسن کشته
واکسن زنده | واکسن کشته |
مصرف این واکسن ها نسبتا ارزان است. |
واکسن هایی گران هستند. |
استفاده آسان دارند و با آشامیدن یا اسپری قابل استفاده هستند. |
به کارگیری اش زمان بر بوده و استرس زاست. |
احتمال استفاده نکردن یکنواخت از واکسن وجود دارد. |
به طور یکنواخت استفاده شده و درصد ایمنی آن بالاست. |
به دلیل تداخل دارویی نمی توان از واکسن های دیگر به طور همزمان استفاده کرد. |
احتمال تداخل واکسن ها کم است لذا همزمان می توان چندین واکسن کشته را ترکیب کرد. |
نگهداری، ذخیره و حمل و نقل شان سخت است. |
نگهداری، ذخیره و حمل و نقلی آسان دارد. |
فعالیت ویروس های زنده، منجر به سلامتی نای و روده نیز می شود. |
می تواند حساسیت موضعی در پرنده ایجاد کند. |
کاهش مصرف غذا و عوارض تنفسی امکان دارد. |
واکنش های زیان آور در پرنده پایین است. |
از آثار مخرب مواد شیمیایی و حرارت در امان نیست. |
به دلیل حساسیت ممکن است باعث بی اشتهایی، تب و تورم موضعی شود. |
چه روش هایی برای واکسیناسیون طیور وجود دارد؟
واکسیناسیون طیور را با روش های زیر می توانید انجام دهید. توضیح هر یک از روش ها در ادامه به تفصیل آورده شده است:
واکسینه کردن به روش آشامیدنی
ساده ترین و اقتصادی ترین راهکار، اضافه کردن واکسن خوراکی است که اگر اول صبح انجام گیرد بهتر خواهد بود.
جهت واکسینه کردن به این روش، برای ۱۰۰۰ قطعه جوجه به ازای هر روز از سنشان باید یک لیتر آب در نظر بگیرید.
به عنوان مثال ۵۰۰۰ قطعه جوجه در سن ۱۵ روزگی باید ۷۵ لیتر آب اختصاص بدهید.
نکته: در فصل های گرم سال نیاز به آبتان حدود دو برابر خواهید شد. برای اطمینان از آب مورد استفاده در واکسیناسیون بهتر است یک روز قبل و بعد از واکسیناسیون باید هیچ کلری به آب نزنید. همچنین خنک کردن آب واکسیناسیون با یخ، کار درستی نیست.
بهتر است بدانید: مناسب ترین دما برای آب واکسن ۸ الی ۱۰ درجه سانتی گراد است.
قبل از مصرف واکسن، بسته به فصلی که در آن قرار دارید ۱ الی ۳ ساعت باید به جوجه ها تشنگی دهید تا نتیجه بهتری از واکسینه کردن خود بگیرید.
آب واکسن زده را سعی کنید بلافاصله مورد استفاده قرار دهید تا کیفیت خود را از دست ندهد. لازم به ذکر است ظروف پلاستیکی برای تهیه و توزیع واکسن بهترین گزینه اند.
بیشتر بدانید: برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با راه های رشد طیور بر روی لینک مقابل کلیک کنید، راه های رشد سریع جوجه مرغ.
واکسینه کردن به روش قطره چشمی
واکسیناسیون طیور با استفاده از قطره چشمی نیاز به دقت بیشتری دارد. برای واکسینه کردن جوجه های کوچک از قطره های چشمی استفاده می کنند. در این روش، جهت ترکیب واکسن از آب معدني و يا سرم فيزيولوژيك استفاده کنید.
هر ۱۰۰۰ دوز واکسن، نیاز به ۳۰ الی ۳۵ سی سی آب دارد.
نکته: هر قطره برابر با یک دوز می باشد. قطره چشمی را به اندازه تهیه کنید و همان ساعت مصرفش کنید. همچنین واکسینه کردن پرندگان با قطره چشمی را در فضایی انجام دهید که سیستم تهویه اش مناسب باشد.
واکسینه کردن به روش اسپری
انجام واکسیناسیون با اسپری از کارآمدترین شیوه هاست. سرم فيزيولوژي يا آب شرب فاقد كلر برای اسپری کردن مناسب تر هستند.
نحوه ترکیب واکسن با اسپری
به اندازه یک قاشق چایخوری آب را داخل شیشه واکسن تزریق ریخته و کاملا تکان دهید.
یادتان باشد حتما باید همه سیستم های تهویه و حرارتی را خاموش کنید و در نور کم، واکسن را اسپری کنید.
بهتر است: اسپری کمی از سر جوجه ها فاصله داشته باشد. برای این که هنگام اسپری کردن با مشکلی چون بخار شدن یا هدر رفتن واکسن مواجه نشوید سعی کنید میزان قطرات به اندازه باشند.
واکسینه کردن به روش تزریق زیر جلدی و یا داخل عضلانی
تزریق می تواند به شکل زیر جلدی در گردن و یا به صورت داخل عضلانی در سینه و یا ران انجام شود.
شیشه واکسن را ۱۲ ساعت قبل از استفاده در دمای اتاق نگه دارید تا مایع آن روان تر شود.
از درست کار کردن تجهیزات مورد استفاده مطمئن شوید. سر سوزن واکسن کشته را دو سه بار حین استفاده عوض کنید. برای راندمان بیشتر از سرنگ های اتوماتیک استفاده کنید.
قبل از واکسیناسیون، از درست کار کردن سرنگ اتوماتیک اطمینان حاصل کنید. با آرامش کار کنید تا جوجه ها از استرس به دور بوده و کیفیت کارتان عالی باشد.
علل ضروری بودن واکسن زدن به مرغ و خروس
پیشگیری و کنترل بیماری های طیور کاری بسیار مهم و ضروری است که به دلایل زیر باید صورت گیرد.
- قوی سازی سیستم ایمنی
- کاهش بیماری در گله
- تضمین اقتصادی بودن پرورش طیور
- پیشگیری از گسترش بیماری های عفونی و مرگ و میر ناشی از آن
دلایل عدم موفقیت در واکسیناسیون طیور
موفقیت آمیز بودن واکسیناسیون به عوامل زیادی بستگی دارد که مهمترین آنها عبارت اند از:
-
توزیع نامناسب
نبود فضای کافی، یکنواخت واکسینه نشدن طیور و یا عدم دقت کافی در واکسینه کردن به روش قطره ای و تزریق از عواملی هستند که در صد موفقیت این کار را پایین می آورند.
-
غیرفعال شدن واکسن
نحوه نگهداری، حمل و نقل، تهیه محلول و مصرف واکسن اگر به درستی و اصولی انجام نشوند، موجب خواهند شد تا واکسن اثرگذاری لازم را نداشته باشد.
-
استرس
تغییرات ناگهانی دما و رطوبت، تغذیه نامناسب، و بیماری ها استرس زا بوده و اگر به موقع برطرف نشوند، باعث بی اثر بودن واکسن خواهند شد.
-
کیفیت واکسن
نامناسب بودن واکسن به دلیل نامساعد بودن شرایط تهیه و توزیع منجر به عدم موفقیت واکسیناسیون می شود.
-
سویه واکسن
اگر واکسن سویه مورد نیاز را نداشته باشد و نتواند در مقابل بیماری ایمنی لازم را به وجود آورد، واکسیناسیون به خاطر حساسیت گله در برابر سویه بی نتیجه خواهد ماند.
-
بیماری و مسمومیت های غذایی
بیماری نهفته در طیور به همراه مسمومیت های ناشی از عدم ایمنی کافی جوجه ها در روزهای ابتدایی واکسینه شدن سبب می شود تا پاسخ مطلوبی به واکسن نشان ندهند.
عوارض و واکنش های بدنی طیور بعد از واکسینه شدن
واکسیناسیون پرنده های خانگی با واکنش ها و عوارضی همراه است که به برخی از آن ها اشاره می شود.
- پیامدهای ناشی از خود واکسن مثل سرخ شدن جای واکسن، جراحت و ایجاد درد، دانه های کوچک و آبسه های خفیف
- واکنش تنفسی نشانگر کارایی واکسن برای مقابله با بیماری
- عارضه های ناشی از اشتباه و خطای واکسن زن
- عوارض ناشی از اوضاع جسمی و روانی طیور
- همزمانی برخی از عوارض با واکسیناسیون
- واکنش های عمومی مثل توقف رشد پرنده و تب شدید
- واکنش های عصبی به صورت پیچش، لرزش و یا فلجی اندام
- برخی عارضه های ناشناخته با دلایلی نامعلوم
سخن پایانی
در این نوشتار از وبسایت گروه صنعتی اسکندری روش های رایج واکسیناسیون طیور به شکلی دقیق و کاملا علمی ارائه شد و علل ضروری بودن، دلایل موفقیت آمیز نبودن، و پیامدهای ناشی از آن بررسی شد.
می توانید با به کار بستن درست هریک از روش ها، واکسیناسیون موفقی را تجربه کنید. هرگونه سوالی در این خصوص دارید در بخش دیدگاه ها مطرح کنید.

عالی بود
ممنون از حسن توجهت حسن جان