دلیجه نانکین و بالابان

دلیجه نانکین و بالابان

دلیجه نانکین و بالابان : دلیجه نانکین از کوچکترین نوع شاهین ها به شمار می رود و بر خلاف سایر پرندگان شکاری چندان سریع نیست. این پرنده جنگل های باز و علفزار هایی در مناطق معتدل را برای زدگی انتخاب می کند و از نوع مهاجر است.
طول بدن آن از ۳۱ تا ۳۵ سانتی متر متغیر بوده و بخش بالایی بدن قهوه ای و بخش زیرین بدنش سفید است. دمی دراز و سیاه رنگ دارد .همانند سایر شاهین ها می تواند به صورت درجا پرواز کند و یال های آن بلند و نوک تیز است.
غذای اصلی این پرنده را حشرات تشکیل می دهند ولی برخی اوقات پرندگان و خزندگان کوچک را نیز شکار می کند. این پرنده برای شکار کردن در یک محل مناسب به کمین می نشیند ولی عادت اصلی آن بدین گونه است که در یک محل مناسب به صورت درجا پرواز کند و شکار خود را بیابد.
اغلب به صورت تنها یا با جفت خود دیده می شود .ولی اگر شرایط محیطی مساعد باشد گروه های سی تایی هم تشکیل می دهند .یک جفت اغلب اوقات در یک کحدوده هستند.
آنها برای لانه سازی حفرات درختان لبه صخره ها یا لانه سایر پرندگان را بر می گزینند. در اواخر زمستان پرنده ماده حدود سه تا هفت تخم می گذارد و فقط پرنده ماده روی تخم ها می خوابد . این دوره ۲۶ تا ۲۸ روز طول می کشد. در طی این مدت پرنده نر غذا را به لانه می برد . در روز های آخر پرنده ماده نیز لانه را ترک می کند و برای خود شکار می کند. اگر شرایط محیطی مساعد باشد چند جوجه به صورت همزمان می توانند رشد کنند. پرنده های نابالغ پشتی به رنگ قهوه ای خاکستری به شکل راه راه دارند و سینه هایشان رگه دار است. جوجه ها ۳۰ الی ۳۱ روز پس از تولد می توانند پرواز کنند. این جوجه ها پس از پرواز حدود یک هفته فقط از حشرات تغذیه می کنند و پس از مدتی موش هم به رژِم غذایی آنها افزوده می شود.
پراکندگی جغرافیایی در ایران: اطلاعی در دست نیست.

دلیجه نانکین و بالابان
دلیجه نانکین و بالابان

بالابان
بالابان از شاهین های بزرگ به شمار می رود و در اروپای شرقی و آسیا دیده می شود و پرنده ای مهاجر است. این پرنده شکاری در علفزار های باز با تعدادی درخت زندگی می کند. طول بدن آن حدود ۴۷ تا ۵۵ سانتی متر و فاصله دو سر بال های آن ۱۰۵ تا ۱۲۹ سانتی متر است . این پرنده برای پرواز نیاز به منطقه وسیعی دارد. بال و دم در این گونه نسبت به شاهین بلند تر بوده و فرم سر این دو پرنده با هم متفاوت است . این پرنده شکاری به جای شیرجه زدن از بالا شکار خود را دنبال می کند و عموما پرندگان کوچک را شکار می کند . بالابانهای نواحی شمالی اندکی بزرگ تر و تیره تر هستند . سطح شکمی آنها سفید و به مقدار کم خال خال یا رگه رگه است. سطح پشتی آنها قهوه ای و پر های پروازی به رنگ خاکستری می باشد. سر و پایین تنه آنها قهوه ای روشن است و نوار هایی در بخش پایین تر از سینه دیده می شود. نر و ماده در دوران پیش از بلوغ شبیه یکدیگرند . این پرنده در سال ۱ الی ۶ تخم می گذارد و از ۲۸ الی ۳۲ روز بر روی تخم ها می خوابد و در طی این روز ها پرنده ماده توسط نر خود تغذیه می شود. این پرنده اغلب به حیوانات بزرگتر از خود حمله کرده و آنها ا شکار می کند. نوع ماده از نظر ظاهری بسیار قدرتمند به نظر می رسد . این پرنده بین دوست داران شکار با پرندگان شکاری طرفداران زیادی دارد.
بالابان اغلب دشت های وسیع و مناطق نیمه بیابانی را برای زندگی انتخاب می کند
مهم ترین منبع تغذیه بالابانها را پستانداران پرندگان حشرات و خزندگان تشکیل می دهند.
صدا: صدای این پرنده شبیه شاهین و به صورت غرغر است.
پراکندگی جغرافیایی در ایران :زمستان ها فراوان است و به تعداد زیاد در ایران زاد و ولد می کند.

دلیجه نانکین و بالابان
دلیجه نانکین و بالابان

نوشته های مشابه

‫۳ دیدگاه ها

  1. پرندگان شکاری نمی‌توانند در اسارت زندگی کنند و نگه داری آن ها یا صید یا سرقت آن ها یا هر نوع دست درازی به به این گونه ها به شدت مجازات سنگینی برای متخلفان دارد
    دوستان اگر که پرنده ای گرفتید یا نگه داری میکنید یا گزنده فراری کسی رو پیدا کردیداونو تحویل محیط زیست بدید ممنون از شما
    توی شهر های جنوبی هم جوار کشور های عربی این گزنده زیاد قاچاچ میشه و گاهن پ نده های قاچاقی فرار میکنن و چون به آدم ها عادت کردن به خانه ها نزدیک میشن و مردم اونا رو صید میکنن
    دوستان صید شون نکنید!ممنون از شما دوستداران محیط زیست

    1. سلام ما ی دلیجه اهلی اومد رو دیوارمون از گشنگی میمرد اومد روشونم بهش گوشت دادم ولش میکنم نمیره اهلی هست

      1. اجازه بدید آزاد باشه نگهداری پرنده های شکارچی از نظر قانونی مجاز نیست

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋