آشنایی با انواع طوطی سبز | آموزش نگهداری، مراقبت و تغذیه

آشنایی با خصوصیات طوطی سبز و نحوه نگهداری از آنها

پرورش و نگهداری از طوطی ها از گذشته تا به امروز مورد توجه همه انسان های روی زمین بوده است. در گذشته اشراف زاده ها و پادشاهان توانایی خرید و نگهداری از انواع طوطی سانان به خصوص طوطی سبز را داشتند. اما امروزه به لطف افزایش سطح فرهنگ و تمدن بشری؛ هر علاقه مندی می تواند آنها را در خانه خود داشته باشد. به شرطی که وقت و زمان کافی برای مراقبت و رسیدگی به پرنده داشته باشد. 

طوطی سبز یکی از پر طرفداران طوطی در بین پرورش دهندگان ایرانی و خارجی است. در بین فارسی زبانان دو نوع طوطی سبز رایج و متداول است که نوع اول را «طوطی سبز بزرگ» یا «شاه طوطی» می نامند و نوع دوم را «طوطی سبز کوچک» یا «طوطی ملنگو» می نامند. در این نوشته از چیکن دیوایس قصد داریم ، انواع طوطی های سبز را به شما معرفی کنیم و آموزش های لازم در رابطه با نگهداری ، تغذیه و پرورش این پرنده در خانه را به شما آموزش دهیم . 

شاه طوطی را در زبان انگلیسی «الکساندریا پاراکیت » و در زبان ترکی استانبولی «اسکندر پاپاگانی» و در زبان آلمانی «الکساندر زتیچ» و در زبان فرانسوی «پروچ الکساندر» ” می نامند و در زبان عربی به آن «ببغاء الکسندرینا» گویند.

شاه طوطی قادر است که به طور محدود تقلید صدا کند و شاید یکی از قدیمی ترین گونه های طوطی باشد که آدمی را با قدرت تقلید صدا توسط پرندگان آشنا کرده باشد و آدمی برای اولین بار از طریق رفتارهای این طوطی متوجه شده که برخی از پرندگان قادر به تقلید صدا و یادگیری ترفند ها و حرکات آکروباتیک هستند. رنگ سبز روشن و حلقه مشکی و سرخ دور گردن در طوطی نر و دم بلند و زیبای آن باعث توجه آدمی به آن شده است.

شاه طوطی - چیکن دیوایسبه احتمال زیاد این پرنده برای اولین بار در هندوستان اهلی شده است و بعدها گونه اهلی آن توسط بازرگانان و برخی دریانوردان و یا پادشاهان و امرا به جاهای مختلف جهان برده شده است.

سهولت نگهداری و توقع اندک پرنده و زاد و ولد و تکثیر آسان و قدرت سازگاری آن با محیطهای آب و هوایی مختلف باعث شده است که پرورش آن در سرتاسر جهان رایج و متداول شود. نوع دوم «طوطی سبز کوچک» است که در زبان عامیانه به آن طوطی ملنگو می گویند.

طوطی ملنگو را در زبان انگلیسی «پاراکیت حلقه رزی» و در زبان ترکی استانبولی «یشیل پاپاگان» و در زبان آلمانی «هالس باند زتیچ» و در زبان فرانسوی «پروچ کوللر» و در زبان عربی «ببغاء الدره المطوق » گویند.

این طوطی نیز طرفداران بسیاری دارد و از لحاظ جثه و اندازه کمی کوچکتر از شاه طوطی است و برخلاف شاه طوطی، فاقد لکه سرخ روی لبه بالا است و از جهت قیمت نیز ارزان تر از شاه طوطی می باشد، به طوری که قیمت شاه طوطی تقریباً سه برابر قیمت طوطی ملنگو می باشد. شاه طوطی در برخی از منابع فارسی به نام «پاراکیت بزرگ اسکندر» و طوطی ملنگو به نام «پاراکیت کوچک اسکندر» نیز نامیده شده اند.

دستگاه جوجه کشی حرفه ای ۱۲ تایی
» امکان جوجه کشی از تخم نطفه دار طوطی سبز
» دارای مکانیزم چرخش گهواره ای
» برق مصرفی ۲۲۰ ولت
قیمت : ۴,۹۷۰,۰۰۰ تومان
 

آشنایی با تفاوت های ظاهری و رفتاری ملنگو و شاه طوطی

این دو طوطی سبز منقاری قوی دارند و می تواند گازهای دردناکی بگیرند، لذا در هنگام بیرون آوردن از قفس و سرگرم شدن با این طوطی، باید مواظب گازهای آن بود و توصیه می کنیم که این پرنده را از دسترس کودکان خردسال به دور نگه دارید. زیرا که دیده شده علی رغم اهلی و دست آموز شدن پرنده، باز هم اقدام به گاز گرفتن نموده است.

آشنایی با تفاوت های ظاهری و رفتاری ملنگو و شاه طوطی - چیکن دیوایسالبته قابل ذکر است که شاه طوطی رفتاری آرام داشته و برخلاف طوطی ملنگو حالت تهاجمی ندارد و چنانچه اهلی شود می تواند با تمامی افراد خانواده ارتباط برقرار نموده و از قفس بیرون آمده و بر روی دست و یا شانه صاحبش نشسته و مشغول تماشای تلویزیون گردد. این رفتار آرام و معتدل می تواند باعث جذب کودکان به این نوع طوطی شده و آنان را شاد نماید.

شاه طوطی و یا طوطی ملنگوی اهلی شده را می توان در طول روز بر روی نشیمنگاه چوبی و یا فلزی گذاشته و با دست به آن غذا داد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که طوطی سبز عمری طولانی دارد و برخی از پرورش دهندگان معتقدند که شاه طوطی می تواند بین بیست و پنج تا سی و پنج سال عمر کند و حتی برخی معتقدند که این پرنده تا چهل سال عمر می کند. عمر طوطی رابطه مستقیمی با شرایط نگهداری و تغذیه او دارد، پس اگر در شرایط محیطی بهداشتی، تمیز و بدون استرس و با افرادی شاد و با محبت زندگی کند و تغذیه کافی داشته باشد، طول عمر بالایی برای او پیش بینی می شود. 

اما در خصوص طول عمر طوطی ملنگو باید گفت که مدت عمر آن کمی کمتر از شاه طوطی بوده و می تواند بین پانزده سال تا بیست و پنج سال عمر کند.

این دو طوطی تا حدودی قدرت تحمل هوای سرد و گرم را دارند و می توانند خودشان را با شرایط جدید وفق دهند. این پاراکیت ها به کشورهای سردسیر اروپایی و همچنین به کشورهای گرمسیر ناحیه خلیج فارس برده شده و توانسته اند به خوبی خود را با آب و هوای متفاوت این مناطق سازگار نمایند. در کشور ما نیز پرورش و نگهداری این نوع طوطی در همه استانهای کشور رایج و متداول است.

برخی از کشورها خرید و فروش شاه طوطی را ممنوع اعلام کرده اند اما در حقیقت خرید و فروش این پرنده در کشورهای منشا یعنی هند و پاکستان در روز روشن و بدون هیچ ممانعتی در بازار پرندگان صورت می گیرد. همچنین در کشور  ما نیز ممنوعیتی برای خرید و فروش این پرندگان وجود ندارد و روزانه صدها قطعه از آن در فروشگاههای پرندگان زینتی خرید و فروش می شود. 

در طبیعت شاه طوطی بر خلاف طوطی ملنگو در مناطق مرطوب زندگی می کند. این پرندگان بسیار محتاط بوده و تلاش می کنند که تا حد امکان دور از مناطق مسکونی زندگی کنند. البته در برخی موارد به علت وجود منابع غذایی، از روی ناچاری به مناطق محل سکونت انسان نزدیک می شوند.

شاه طوطی پرنده ای اجتماعی است که معمولاً در گله های هشت تا بیست تایی دیده می شود. البته در فصل تولید مثل، به صورت جفت زندگی می کنند و هر جفت از آنان لانه ای برای خود بر می گزینند و پس از پایان فصل تولید مثل و مستقل شدن جوجه ها، دوباره گرد هم می آیند و گله های بزرگی ایجاد می کنند که شبها بر روی شاخهه ای درختان نشسته و گاهی اوقات تعداد آنها به صدها قطعه نیز می رسد. 

با اینکه رنگ غالب اکثر شاه طوطی و ملنگو ها سبز می باشد، اما می توان گونه هایی از آنها را در رنگ های زرد، نارنجی ، خاکستری ، طوسی ، آبی و ترکیبی از این رنگ ها مشاهده کرد.

تاریخچه پرورش طوطی سبز

طوطی سبز از نظر پرنده شناسی پیشینه ای طولانی دارد. برخی از پژوهشگران معتقدند که این حیوان در حدود سه هزار سال قبل برای اولین بار توسط مردم هندوستان اهلی گردید.

تاریخچه پرورش طوطی سبز - چیکن دیوایسدر آغاز پادشاهان و خانواده های ثروتمند و اشرافی ایران راه و روش تقلید صدا را به آن آموختند و بعدها سایر طبقات اجتماعی به این کار روی آوردند. يونانی ها اولین ملت اروپايی بودند که با پرورش و نگهداری این پرنده آشنا شدند زیرا که شاه طوطی توسط جانشینان اسکندر از ایالت پنجاب به کشور یونان برده شد. اسکندر مقدونی که در طی سالهای ۳۲۳-۳۵۶ قبل از میلاد زندگی می کرد، یکی از پادشاهان جهانگشای تاریخ است که پس از فتح بین النهرین و امپراتوری ایران موفق شد سرزمین هند را به تصرف خود درآورد و در آن جا با این گونه طوطی که در هندوستان به وفور دیده می شد و در اروپا وجود نداشت آشنا شده و به تقلید صدای آن علاقه مند شده و بعدها جانشینان اسکندر آن را به یونان امروزی برده و به نام «طوطی اسکندر» به اروپاییان معرفی کردند.

در آن دوره پرورش این گونه طوطی بیشتر در بین اشراف و بزرگان دربار سلطنتی رایج و متداول بود. سقراط اولین دانشمند غربی است که زیبایی پرنده و قدرت تقلید صدای آن را توصیف کرده است. احتمالاً طوطی ملنگو نیز که شباهت زیادی به شاه طوطی داشت در همان دوره تاریخی به اروپا راه یافته باشد. بعدها رومیها دومین ملت اروپایی بودند که به پرورش و نگهداری از شاه طوطی پرداختند.

روش های تشخیص شاه طوطی از ملنگو

برای اینکه به صورت دقیق و کارشناسی بتوانید این دو طوطی را از روی ظاهر تشخیص دهید، به نکات زیر توجه کنید :

الف – مهم ترین تفاوت این دو پرنده در اندازه های آنها می باشد. طوطی ملنگو اندازه کوچکتری نسبت به شاه طوطی دارد. شاه طوطی ها در اندازه هایی بین ۵۰ الی ۶۰ سانتی متر مشاهده می شوند، در حالی که ملنگو ها بین ۲۰ الی ۳۰ سانتی متر اندازه دارند. این نقطه تشخیص زمانی کاربردی خواهد بود که پرنده ها هم سن باشند و در یک محیط پرورش یافته باشند. 

ب – ملنگو و شاه طوطی ، هر دو دارای حلقه سیاه رنگ در گردن خود هستند، اما حلقه شاه طوطی ضخیم تر و واضح تر است. در قسمت پشتی گردن آنها رنگ قرمز مشاهده می شوند که در ملنگو ها بسیار نازک بوده ، اما در شاه طوطی ها پر رنگ و وسیع است. این روش تشخیص برای پرنده هایی است که دوره تولک را پشت سر گذاشته اند و معمولا در سن سه الی چهار ماهگی می توان این حلقه ها را در گردن آنها مشاهده کرد. 

ج – ملنگو ها منقار کوچکتری نسبت به شاه طوطی ها دارند و منقار پایینی ملنگوها قرمز است ، در حالی که منقار پایینی شاه طوطی همانند منقار بالایی او ، به رنگ قرمز خواهد بود. 

د – بر روی بال شاه طوطی یک لکه رنگ قرمز وجود دارد، در حالی که بال های ملنگو فقط سبز رنگ است.

هـ – رنگ بال ها، سینه و شکم ملنگو کاملا سبز بوده و تقریبا یک رنگ می باشد، اما در شاه طوطی، رنگ سینه و شکم و اطراف گردن ، کم رنگ تر از بال ها بوده و سبزی کمتری دارد. 

انواع طوطی سبز

طوطی های سبز دارای زیر گونه های زیادی هستند که در ادامه به مهم ترین و متداول ترین آنها اشاره شده است :

الف. طوطی سبز بزرگ (شاه طوطی)

برخی از افراد به این طوطی “طوطی بزرگ اسکندر” می گویند. نام علمی آن Psittacula eupatria نام لاتینی این پرنده «ايوپاتر یا» به معنی اشراف زاده میباشد.

طوطی سبز بزرگ (شاه طوطی) - چیکن دیوایسطول بدنش ۵۶ تا ۶۲ سانتی متر است و خاستگاه آن از شرق افغانستان، شبه جزیره هندوستان، برمه، تایلند تا ویتنام می باشد. رنگ اصلی اش سبز بوده و پرنده نر نوار سیاهی دارد که از قسمت زیرین منقار منشعب شده و در پشت گردن به نوار قرمزی منتهی می گردد. جوجه های آن استعداد اهلی شدن و فراگیری تقلید کلمات را داشته و می توانند به عنوان حیوانات خانگی مورد استفاده قرار گیرند.

تکثیر آنها در داخل پاسیو میسر است و انواعی از آن به رنگ زرد و آبی پرورش داده شده اند. این گونه، پنج زیرگونه دارد که عبارتند از :

۱. شاه طوطی معمولی

در زبان انگلیسی این طوطی «پاراکیت اسکندر» نامیده میشود. نام علمی آن PSittacula eupatria eupatria است. خاستگاه آن شرق هندوستان تا حیدرآباد و اندرا پرادش در جنوب آن کشور است.

شاه طوطی معمولی - چیکن دیوایساین پرنده در سریلانکا نیز دیده می شود. این گونه در سال ۱۷۶۶ توسط طبیعیدان مشهور لینه شناسایی گردید و معروف ترین گونه شاه طوطی در جهان می باشد و به نظر می رسد که همین گونه برای اولین بار توسط جانشینان اسکندر به اروپا برده شده باشد. طول بدن پرنده ۵۸ سانتی متر و طول بالها ۱۸۹-۲۱۵ میلی متر و طول دم ۲۱۵-۳۵۵ میلیمتر است.

۲. شاه طوطی برمه

در زبان انگلیسی این طوطی «پاراکیت اسکندر برمه ای» ” ناّمیده میشود. نام elszols cool Psittacula eupatria avensis c uale آن شمال هندوستان تا منطقه «امرست» در برمه می باشد. این گونه در سال ۱۹۱۷ توسط طبیعی دانی به نام «کلوس» ” شناسایی گردید. طول بدن پرنده ۵۸ سانتی متر و طول بالها ۲۲۰-۱۹۴ میلی متر و طول دم ۲۸۱-۳۳۶ میلی متر است.

۳. شاه طوطی آندامان

آندامان نام جزیره ای در اقیانوس هند است و نام این طوطی در زبان انگلیسی «پاراکیت اسکندر جزیره آندامان» ” است. نام عملی آن Psillacula eupatria magnirostris است.

شاه طوطی آندامان - چیکن دیوایسخاستگاه آن جزیره آندامان می باشد. این گونه در سال ۱۸۷۲ توسط طبیعی دانی به نام «بال»” شناسایی گردید. طول بدن پرنده ۶۰ سانتی متر و طول بالها ۲۰۰-۲۲۵ میلی متر و طول دم ۲۵۰-۳۴۷ میلی متر است.

۴ شاه طوطی نپال

نام این طوطی در زبان انگلیسی «پاراکیت اسکندر نپال» ” است. نام علمی آن Psittacula eupatria nipalensis است. خاستگاه آن شرق افغانستان، پاکستان، شمال و مرکز هندوستان، نپال، بوتان تا ایالت آسام در شمال هندوستان می باشد. این گونه در سال ۱۸۳۶ توسط «هوگاسون» ” شناسایی گردید. طول بدن پرنده ۶۲ سانتی متر و طول بالها ۲۰۰-۲۴۰ میلی متر و طول دم ۳۲۸-۲۸۶ میلی متر است.

۵. شاه طوطی سیامی

نام این طوطی در زبان انگلیسی «پاراکیت اسکندر سیامی یا لائوسی»” است. نام عملی آن Psittacula eupatria siamensis است. خاستگاه آن ویتنام ، کامب.ج ، لائوس و شمال و شرق تایلند است.

شاه طوطی سیامی - چیکن دیوایساین گونه در سال ۱۹۱۷ توسط طبیعی دانی به نام «کلوس»” شناسایی گردید. طول بدن پرنده ۵۶ سانتی متر و طول بالها ۱۷۹-۲۰۵ میلی متر و طول دم ۲۰۰-۲۹۸ میلی متر است.

ب. طوطی سبز کوچک (طوطی ملنگو)

نام دیگر آن «طوطی کوچک اسکندر» است. نام علمی آن PSittacula krameri است. این نام به افتخار طبیعی دان اتریشی «ویلیام هنریش کرامری» ” نهاده شده است. خاستگاه آن در آسیا خصوصاً هندوستان و سری لانکا و در آفریقا از سودان تا غرب آفریقا می باشد. هردو نوع آسیایی و آفریقایی در اروپا در داخل پاسیو نگهداری و تکثیر می شوند. رنگ پرهایش عمدتاً سبز می باشد. در نرها حلقه سیاهی از قسمت زیرین منقار منشعب شده و تا پشت گردن ادامه یافته و در انتها با نوار قرمزی ادغام می شود.

طوطی سبز کوچک (طوطی ملنگو) - چیکن دیوایسماده ها فاقد حلقه گردن می باشد. طوطی ملنگو اولین بار در سال ۱۷۶۹ توسط طبیعی دان ایتالیایی جیووانی آنتونیو اسکوپولی»” شناسایی گردید. این گونه چهار زیرگونه دارد که دو زیر گونه آن متعلق به قاره آفریقا و دو زیر گونه دیگر متعلق به قاره آسیا هستند. این چهار زیر گونه عبارتند از:

۱. طوطی ملنگوی آفریقایی

نام علمی آن P krameri krameri است. خاستگاه این گونه قاره آفريقا و کشورهایی نظیر: گینه، سنگال، جنوب موریتانیا و شرق و غرب اوگاندا و شرق آفریقای جنوبی و جنوب سودان است. این زیر گونه معروف ترین گونه طوطی، ملنگوی صادراتی از آفریقا به اروپا بوده و از مشخصات آن رنگ پشت گردن پرنده است که به رنگ خاکستری می باشد.

۲. طوطی ملنگوی آبسینیان 

نام علمی آن P krameri parvirostris است. آبسینیان نام دیگر کشور اتیوپی است و در حقیقت این واژه تحریف شده واژه «حبشه» است که توسط مسلمانان بر این کشور اطلاق می شده است. خاستگاه این گونه نیز قاره آفریقا بوده و در شمال اتیوپی، شمال غربی سومالی، و منطقه سینار ” سودان پراکنده است.

۳. طوطی ملنگوی هندی

طوطی ملنگوی هندی - چیکن دیوایسنام علمی آن krameri manillensis است. خاستگاه اصلی این پرنده جنوب هندوستان است و از آن جا به سایر نقاط دنیا نظیر استرالیا و ایالات متحـد٥ آمریکا و کشورهای غربی دیگر برده شده است و در کشورهای غربی به نام «پاراکیت طوقی هندی» معروف است.

۴. طوطی ملنگوی نیومن

نام علمی آن P krameri borealis است. نام دیگر آن «پاراکیت طوقی شمالی»” است. خاستگاه آن بنگلادش، شمال هندوستان و نپال تا کشور برمه است و از آن جا به سایر نقاط دنیا برده شده است. بررسی های ژنتیکی بر روی DNA این گونه نشان دهنده قرابت ژنتیکی بین این گونه و “طوطی پاراکیت موریس” نام علمی Psittacula echo می باشد.

پرورش طوطی سبز (شاه طوطی یا ملنگو) در خانه 

حال که با خصوصیات ظاهری و رفتاری ، تاریخچه و انواع طوطی های سبز آشنا شدید و از توانایی این پرنده در صحبت کردن و تقلید صدا اگاهی پیدا کرده اید، مطمئنا برای نگهداری و پرورش طوطی سبز در خانه و حتی محل کار خود اشتیاق بیشتری دارید.

قبل از پرداختن به نحوه پرورش و نگهداری طوطی سبز پیشنهاد می کنیم ویدیوی زیر را ببینید که حرف زدن و تقلید صدای طوطی سبز را نشان می دهد، هم چنین در مقاله آموزش تقلید صدای طوطی سبز آموزش های لازم در این زمینه ارائه شده است. 

ویدیوی حرف زدن طوطی سبز :

نحوه به دست آوردن طوطی سبز برای نگهداری در خانه 

مسلما اولین قدم برای پرورش و نگهداری این پرنده زینتی و با ارزش ، دستیابی به آنها می باشد. اگر می خواهید به آنها سخن گفتن را آموزش دهید باید جوجه های دو الی سه ماهه آنها را خریداری کنید، چون هنوز آمادگی لازم برای یادگیری و آموزش را دارد. 

اما اگر می خواهید صرفا زندگی و تولید مثل آنها را مشاهده کنید و از فروش تخم نطفه دار و جوجه های آنها به درآمد برسید. می توانید نر و ماده های بالغ را خریداری کرده و با قرار دادن آنها در قفس و فراهم کردن شرایط جفت گیری ، آنها را به تخم گذاری و تولید مثل ترغیب کنید.

اما روش دیگری نیز برای به دست آوردن طوطی های ملنگو و شاه طوطی وجود دارد و آن جوجه کشی از تخم های نطفه دار آنها و تولید جوجه یک روزه می باشد که هزینه کمتری برای شما خواهد داشت و اگر مهارت و تبحر لازم را در زمینه جوجه کشی از تخم طوطی سانان داشته باشید، از فروش جوجه های آنها به درآمد بالایی خواهید رسید. 

برای این کار نیاز به دستگاه جوجه کشی حرفه ای دارید که ایزی باتور ۶ را به شما توصیه می کنیم ، این محصول تمامی فرایندهای جوجه کشی را به صورت خودکار انجام می دهد و دقیقا همانند طوطی مادر، به جوجه شدن تخم ها کمک می کند. هم چنین دارای گارانتی یکساله و خدمات پس از فروش ۱۰ ساله از طرف گروه صنعتی اسکندری می باشد. 

نکات مهم خرید طوطی سبز از فروشنده ها :

اگر تصمیم به خرید طوطی سبز از فروشنده و یا پرورش دهنده گرفته اید، حتما در خرید جوجه ها دقت کنید تا با تلفات آنها و ضررهای مالی رو به رو نشوید به همین دلیل مطالعه نکات زیر قبل از خرید را به شما توصیه می کنیم :

الف – از خود پرورش دهنده ها بخرید و تا جای امکان از فروشنده ها و واسطه ها نخرید؛ چون که پرورش دهنده از سن و جنس دقیق، خلق و خو و غذای مورد علاقه پرنده خود آگاهی دارد و شما را برای پرورش بهتر راهنمایی خواهد کرد. 

ب – از خرید جوجه های زیر دو ماه امتناع کنید چون بدن ضعیفی دارند و احتمال تلف شدن آنها وجود دارد، به خصوص اگر اولین خریدتان باشد و تاکنون تجربه نگهداری از جوجه طوطی را نداشته اید. 

ج – جوجه هایی که دانخور شده اند و توانایی خوردن و نوشیدن آب و غذا از ظروف دانخوری را دارند، گزینه های بهتری هستند و دردسرهایی غذایی کمتری خواهند داشت. 

د – قبل از خرید ، وضعیت سلامتی پرنده را بررسی کنید. پرنده های بیمار چیزی جز هزینه و دردسر برای شما نخواهند داشت. طوطی های گوشه گیر ، بی حال و خواب آلود مسلما بیمار خواهند بود، پس بهتر است به سراغ طوطی های سرحال و چابک و خوش اشتها بروید که دائما آواز می خوانند. 

هـ – حتما به سن و جنسیت طوطی توجه کنید، همانطور که گفته شد، طوطی های چند ماهه گزینه خوبی برای آموزش خواهند بود، هم چنین پرنده های نر بهتر و سریعتر از پرنده های ماده آموزش خواهند دید و کلمات یاد گرفته را نیز به طور واضح تری تکرار خواهند کرد. 

مکان مناسب برای نگهداری از طوطی سبز در منزل :

اولین اقدامی که قبل از خرید طوطی باید انجام دهید، فراهم کردن یک مکان مناسب برای نگهداری از این پرنده در خانه می باشد. بسیاری از خریدارن تازه کار و کم تجربه ، آنها را در آشپزخانه و یا بالکن نگهداری می کنند. 

لازم است بدانید که این مکان ها برای نگهداری پرنده های زینتی اصلا مناسب نیست، چرا که دمای آشپزخانه به علت پخت و پز دائما در حال تغییر است و بوی ادویه جات و غذاها ممکن است برای پرنده مضر باشد. از طرفی وجود دود و گازهای آلاینده نظیر مونوکسید کربن ممکن است سبب مسمومیت و یا مرگ پرنده شود. 

مکان مناسب برای نگهداری از طوطی سبز در منزل - چیکن دیوایسهم چنین نگهداری آنها در بالکن احتمال سرمازدگی در شب هنگام و شکار شدن توسط گربه و پرنده های وحشی را بالا می برد. با این اوصاف ، نگهداری طوطی سبز تازه خریداری شده در یک اتاق مجزا با حداقل رفت و آمد و دمای ثابت ، بهترین راهکار خواهد بود. 

تغذیه مناسب برای طوطی های سبز 

زمانی که این پرنده ها را خریداری کردید، بسته به سنی که دارند از مواد غذایی مختلفی می توانید استفاده کنید. 

معمولا جوجه هایی که زیر یک ماه سن دارند با استفاده از سرلاک مخصوص طوطی ها و سرنگ تغذیه می شوند. آنهایی که بالای دو ماه سن دارند کم کم به خوردن دانه ها و بذر ها ، میوه ها و سبزیجات و پلت مخصوص طوطی ها یا همان دانه پارس عادت می کنند. 

 بهتر است که غذای مورد علاقه طوطی خود را از پرورش دهنده قبلی بپرسید تا مطابق با سلیقه او غذا بدهید، تغییر ناگهانی در جیره غذایی طوطی سبب کاهش اشتها و در نتیجه ایجاد بیماری در او خواهد شد.

تغذیه مناسب برای طوطی های سبز - چیکن دیوایساز انواع دانه های مناسب برای طوطی های سبز می توان به ارزن ، کتان ، شاهدانه ، کافشه ، بذر سبزیجات  و از انواع میوه ها و سبزیجات می توان به کلم ، کاهو، خیار ، هویج ، جعفری ، ریحان ، فلفل دلمه ، گوجه ، سیب ، گلابی ، هلو ، موز ، توت فرنگی ، انگور و … اشاره کرد. 

آشنایی با برخی از اصول نگهداری طوطی سبز و ملنگو

گرفتن و جابجا کردن طوطی سبز

تمام پرنده ها در نورکم ، راحت تر گرفته میشوند. اگر پرنده از قفس فرار کرد ابتدا اتاق را تاریک کنید و سپس به آرامی به او نزدیک شوید .برای گرفتن طوطی  سبز بهتر است از دستکش ضخیم استفاده شود زیرا منقار قوی آنها قادر است آسیب جدی به دست وارد کند، اما اگر طوطی سبز اهلی شده باشد نیازی به دستکش نخواهید داشت و کافی است دو انگشت خود را زیر شکم پرنده بگیرید و اجازه دهید که پرنده بر روی دستهای شما بنشیند سپس می توانید به آرامی او را حرکت داده و به سوی قفس هدایت کنید. برای گرفتن پرنده از اقدام سریع و ناگهانی خودداری کنید زیرا که پرنده از این کار می ترسد و این ترس می تواند در آینده منجر به ترس و هراس از صاحبش گردد. برای گرفتن طوطی سبز باید به آرامی و به نرمی اقدام کرد و بهتر است قبل از گرفتن طوطی سبز دست خود را چندین بار بر پشت او بکشید تا پرنده دریابد که شما قصد آزار اورا ندارید و همیشه سعی کنید که پرنده را با دو دست بگیرید و هیچ گاه تلاش نکنید که پرنده را از بال ها و یا دمش بگیرید. برخی از پرورش دهندگان علاقه دارند که پرنده را از قفس بیرون آورده و بر رو گی نشیمنگاه چوبی قرار دهند، معمولاً بال این گونه پرندگان را قبل از بیرون آوردن قیچی می کنند تا پرنده نتواند پرواز کند. این گونه پرندگان را بهتر است که شبها به سوی قفس هدایت کرد تا به راحتی و با آرامش استراحت کنند. برای این کار می توان در قفسی را باز کرده و غذای مورد علاقه پرنده را در قفسی ریخته و کمی از آن غذا را مقابل پرنده گرفته و سپس دست حاوی غذا را به داخل قفسی هدایت نمود تا بدین وسیله پرنده به رفتن داخل قفس علاقه مند شود. تکرار این کار باعث میشود که پس از مدتی پرنده به این کار عادت کند و در هنگام شب خود به خود وارد قفس شود.

کوتاه کردن ناخن طوطی سبز

در طبیعت منقار و ناخن طوطی سبز به علت تماس های مکرر با شاخ و برگ درختان کوتاه می شود اما درطوطی های سبز داخل قفسی به علت عدم تحرک کافی پرنده و عدم تماس مستقیم آن با شاخ و برگ درختان و اصطکاک کافی، به تدریج منقار و ناخن های طوطی بلند میشود و این امر می تواند باعث بروز مشکلاتی برای پرنده شود. البته طوطی هایی که از امکانات کافی برای جویدن برخوردار بوده و میله مخصوصی نشستن آنان زیاد نازک نباشد به ندرت به کوتاه کردن ناخن ها و منقار نیاز خواهند داشت. علاوه بر کمبود امکانات جویدن، تغذیه نیز در رشد بیش از حد ناخن ها و منقار تأثیری به سزا دارد. برای کوتاه کردن ناخن ها بهتر است از ناخن گیر استفاده شود. ناخن گیر مذکور باید تیز باشد و از هر دو طرف ناخن را قطع کند تا در پرندگان مسن شکستگی ناخن پدید نیاید. بهتر است قبل از گرفتن ناخن، آن را در برابر نور گرفت و رگهای خونی آن را تشخیص داده و در هنگام گرفتن ناخن از آن رگ ها دوری کرد تا پرنده دچار خون ریزی نشود. در هنگام گرفتن ناخن بهتر است که شخص دیگری پرنده را محکم نگاه دارد که در چنین حالتی احتمال خون ریزی کمتر می شود. برای جلوگیری از گاز گرفتن پرنده میتواند جلوی چشم آن را با پارچه ای پوشاند تا نتواند ببیند. به هر حال در صورت بروز خونریزی باید به کمک پنبه حاوی کلرید آهن خونریزی را متوقف کرد. برای اصلاح منقار نیاز به دقت بیشتری است و باید از قیچیهای بزرگ تری استفاده کرد و این کار را در چند مرحله انجام داد تا آسیبی به پرنده وارد نشود و در هر مرحله فقط قسمت کوچکی از منقار را کوتاه کرد.

قیچی کردن بال طوطی سبز

برخی از کارشناسان چیدن بال های طوطی را اساساً رد می کنند. اصولاً سلب امکان پرواز از پرنده را نمیتوان کار صحیحی دانست. از طرف دیگر با چیدن بالها این توانایی برای همیشه از پرنده سلب نشده و در پر ریزان بعدی پرهای جدید جای آنها را خواهند گرفت. برخی از علاقه مندان طوطی سبز علاقه دارند که این پرنده را از قفس بیرون آورده و در اتاق نشیمن بر روی چوب نشیمنگاه قرار دهند، این گونه افراد ترجیح میدهند قبل از بیرون آوردن پرنده از قفس بالهای آن را قیچی کنند تا پرنده نتواند فرار کند. به هرحال برای قیچی کردن بال پرنده بهتر است که این کار توسط دو نفر انجام شود تا یکی پرنده را گرفته و دیگری بال ها آن را قیچی کند. برای چیدن بال پرنده باید دقت کافی کرد و معمولاً برای این کار بهتر است که بال پرنده را گشوده و چهار پر بیرونی را که به عنوان شاهپر شناخته می شوند رها کرده و بقیه پرهای داخلی بال را چید البته باید این پرها از جایی چیده شود که رگهای خونی در آن ناحیه نباشد و گرنه این کار باعث درد پرنده و خونریزی خواهد شد. با توجه به وزن طوطی سبز، پرنده دیگر قادر به پرواز نخواهد بود و صاحب پرنده می تواند با خیال راحت پرنده را سه بار در روز از قفس بیرون آورده و هر دفعه آن را به مدت پانزده دقیقه و یا بیشتر در بیرون قفس آزاد گذارد تا بدین وسیله پرنده به وضعیت جدید خود عادت کند.

پر ریزی طوطی سبز

پر ریزی یک حالت فیزیولوژیک و طبیعی است که در تمامی پرندگان و از جمله طوطیها دیده می شود. باید این حالت را از عارضه پرکنی در طوطی تفریق کرد.

در پرریزی طبیعی، پرهای طوطی به طور طبیعی ریخته و به جای آنها پرهای تازه درمی آید. طوطی سبز اولین پر ریزی خود را تقریباً بعد از سن یک سالگی انجام می دهند. این پرنده تقریباً در سه سال اول عمر دوبار پر ریزی می کند و پرهای اصلی و قوی پرنده معمولاً بعد از سه سالگی ظاهر میشود. همچنین حلقه دور گردن پرنده نر در سن سه سالگی به صورت واضح ظاهر می شود لذا تعیین جنسی پرنده در سن سه سالگی مقدور می گردد. در مرحله پر ریزی باید غذاهای مناسب و مقوی که حاوی انواع اسید آمینه های ضروری، مواد معدنی،ویتامینها و کربوهیدرات ها و آب است در اختیار پرنده قرار داده شود.

طوطی های سبز چند گونه هستند؟

طوطی های سبز گونه های زیادی دارند، اما مهم ترین و شناخته شده ترین آنها شاه طوطی و طوطی ملنگو می باشد که در این مقاله به بررسی خصوصیات و ویژگی های آنها پرداخته ایم.

چگونه می توان ملنگو را از شاه طوطی تشخیص داد؟

این دو گونه دارای تفاوت هایی در ظاهر خود هستند که به تفکیک راحت تر آنها کمک می کند، از جمله آنها می توان به طوق گردن ، رنگ پرها ، اندازه بدن ، خلق و خو و رفتار آنها اشاره کرد. در این نوشته به صورت کامل این موارد توضیح داده شده اند.

آیا امکان پرورش این طوطی های سبز در خانه وجود دارد؟

از آنجایی که پرنده های باهوش و انسان دوستی هستند به خوبی می توانید از آنها در خانه مراقبت کنید و حتی می توانید کلماتی را برای سخن گویی به آنها آموزش دهید که در مقاله آموزش تقلید صدا در طوطی سبز به نحوه انجام این کار پرداخته شده است.

نوشته های مشابه

‫۹ دیدگاه ها

  1. خسته نباشید ببخشید ملنگو بهتر دستی و صمیمی میشه یا عروس هلندی؟

  2. سلام خوبی استاد. یک جفت طوطی ملنگو تقریبا برج یازده خریدم هنوزتخم نگذاشته پیش صاحبش تخم‌ و جوجه داده بود.حالا کمکم پریزیش تمام می شودطوطی ها شاداب و زرنگ هستند

    1. سلام دوست عزیز
      پرریزی دلایل مختلفی داره یا تولکه
      یا تغذیش نادرسته
      یا قارچ گرفته
      و یا بیماره
      باید از نزدیک معاینه بشه بفهمیم کدوم مورد براش صدق میکنه

      1. سلام خدمت شمامیخواهم طوطی ملنگوبخرم خواستم ببینم تکی بخرم یاجفت چون دوست دارم صحبت هم بکنه دوتاباشن صحبت میکنن

        1. سلام دوست عزیز
          پرنده اگه جفت داشته باشه بیشتر توجه شو صرف جفتش می کنه و تمرکزی رو آموزش هایی که بهش میدی نخواهد داشت

  3. ایا دوتا ملنگو یکی ۲ ساله ویکی ۴ ماهه را میشود در یک قفس نگهداری کرد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋