رفتارهای اجتماعی و حرکات جمعی شترمرغ در طول روز 

رفتارهای اجتماعی و حرکات جمعی شترمرغ در طول روز

حرکات جمعی شترمرغ : شترمرغ ها حدود ۱۲ ساعت از روز را در فعالیت به سر میبرند. به طور متوسط ۲٫۵ ساعت در حالت نشسته به سر می برند. ۴۵ دقیقه در اطراف میچرخند و ۴۰ دقیقه می ایستند. در هنگام غذاخوردن اگر غذاهای آنها ترکیبی باشد حدود ۵۰ دقیقه و برای آشامیدن ۱۰ دقیقه وقت نیاز دارند. پرندگان برای نوک زدن به اجسامی که توجه آنان را جلب می کند حدود نیم ساعت وقت صرف می کنند.

فعالیت شترمرغها در فصل جفتگیری به اوج خود می رسد و شترمرغ نر به رفتارهای رقصی نشستن روی زانوها به هم زدن بالها و حرکت دادن پرها و خم کردن گردن و سر به صورت ریتمی (رقص والسی) اقدام می کند. مسافت ۶۰ متر را در یک دقیقه راه میرود.

در هنگام یافتن غذا با اشتیاق به گروه می پیوندد و معمولا این گروه تشکیل شده از دسته های چهارتایی است و این امر سبب میگردد که در هنگام غذاخوردن با هوشیاری  و مراقبت دگر اعضای گروه درصد امنیت بالا رود.

شترمرغ های نر معمولا هوشیارتر از شترمرغ های ماده هستند و همیشه در گروه یک شترمرغ به صورت ایستاده با قامتی راست و گردنی صاف از محیط اطراف مواظبت می کند. در فصل جفتگیری شترمرغها معمولا به صورت دسته های صدتایی به یکدیگر می پیوندند و با توجه به خویشاوندی آنها چند شترمرغ ماده هدایت و رهبری گروه را به عهده می گیرند.

از دیگر عادات شترمرغ میتوان چرای دسته جمعی و حمام گرفتن در شن و آب را نام برد.

حرکات جمعی شترمرغ

یکی از رفتارهای پایه ای شترمرغ ها هوشیاری بیش از حد و حسی درک خطر و آمادگی برای فرار از خطر و عکس العملهای فوق العاده سریع میباشد. گروه به خاطر همکاری یکایک اعضا همیشه از ضریب امنیتی بالایی در مقابل  حیوانات درنده برخوردار است و اگر کوچکترین احساس خطری پدید آید گروه فوراً دست به فرار میزند.

اغلب اوقات تصاویری در تلویزیون به معرض نمایش گذاشته میشود که نشان می دهد. شترمرغی در کنار اتومبیلی در حال دویدن است و تصور می شود که این پرنده قصد کورس گذاشتن و یا بازی با انسان ها را دارد.

حرکات جمعی شترمرغ - چیکن دیوایسدر صورتی که ترس و استرس پرنده سبب فرار وی گشته و با توجه به مناطق خشک و گرمای مناطقی که پرنده در آن زندگی می کند این عمل باعث از دست دادن مقداری زیادی انرژی و آب بدن پرنده میگردد و به دنبال آن صدمات جبران ناپذیری به پرنده وارد می آید.

در مزارع پرورش نگهداری شترمرغ با توجه به عدم وجود دشمنان طبیعی رفتار غریزی فرار کمتر میشود ولی در بعضی اوقات کوچکترین چیز همانند صدای بلند پرواز هواپیما و یا سایه و حتی دیدن یک ملخ صدای ماشین و وسایل موتوری سبب ترس و فرار پرنده میگردد.

با زیاد شدن عواملی که سبب به وجود آمدن استرس میگردد، می تواند باعث کم شدن قوه باروری (تولید مثل) و اختلال در هم زیستی گروهی به وجود آورد. از سوی دیگر پرنده آمادگی برای فراگیری و تشخیص عواملی که ایجاد خطر نمی کنند را می یابد و این سبب کاستن ترس و استرس در آینده میگردد.

توصیه برای نگهداری شترمرغ

راه ها و محل نگهداری پرندگان می بایست طوری باشد که فرار پرنده در هنگام احساس خطر به سهولت انجام گیرد و به موانع برخورد نکند. اگر پرنده را از محل نگهداریش به جای جدیدی انتقال داده می شود که در آنجا صداهای جدیدی وجود دارد می بایست پرنده را به آرامی به سوی محل صدا هدایت کرد تا بتواند خویش را به محیط اطرافش وقف دهد.

دم شترمرغ یکی از علایم مشخص کننده رفتاری در شترمرغ است. بدین صورت که هرگاه پرنده در حالت عادی باشد دم او به طرف پایین قرار دارد و در حالت تهاجمی دمش به سمت بالا برافراشته می شود و سینه اش را به جلو می دهد و به حالت آماده باش و تهاجمی در می آید.

نوشته های مشابه

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای اطلاع از پاسخ به نظر خود، شماره همراه را در کادر زیر وارد کنید.

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا
سوالی داری کلیک کن 👋