مرغ و خروس آبی | مرغ و خروس اندلسی Blue Andulusian
آشنایی با ویژگی های مرغ و خروس اندلسی آبی Blue Andulusian
نام انگلیسی : Blue AnduluSian
نام فارسی: اندلسی آبی
مرغ و خروس آبی که نام دیگر آن مرغ و خروس اندلسی (Andalusian) است، متعلق به کشور اسپانیا می باشد و در زبان اسپانیایی به آنها Andaluza Azul گفته می شود. مرغ و خروس آبی از یک نژاد مرغ محلی در کشور خودمختار اندونزی در جنوب غربی اسپانیا نشات می گیرد.
مرغ و خروس اندلسی در بیشتر مناطق حومه کوردوبا و سویل توزیع شده اند و به ویژه در ناحیه اوتررا می توان نمونه هایی از آنها را یافت که مرکز اصلی این نژاد محسوب می شود. در سال ۲۰۰۹ جمعیت این پرنده ها حدود ۱۰ هزار پرنده تخمین زده شد.
مختصری بر تاریخچه مرغ و خروس اندلسی
اطلاعات کمی در مورد مرغ و خروس آبی وجود دارد، این پرنده حدودا در سال ۱۸۵۱ از منطقه اندلس اسپانیا به انگلستان صادر شد و از این رو نوع بین المللی از مرغ و خروس آبی به انگلستان نسبت داده شده ، با این وجود ممکن است در بریتانیا و یا اندلس خلق شده باشند. نگاشته های تاریخی حاکی از آن است که دو پرورش دهنده این روند را آغاز کرده اند که سالها طول کشید، یکی به نام کولز از فرهام همپشایر و دیگری به نام جان تیلور از در غرب لندن بود.
مرغ و خروسی اندلسی در حدود سالهای ۱۸۵۰ تا ۱۸۵۵ به ایالات متحده آمریکا وارد شد و در سال ۱۸۷۴ در استاندارد کمال انجمن طیور آمریکا به ثبت رسید همچنین در سال ۱۸۷۰ به صورت همزمان به جنوب آمریکا و آلمان راه یافت و پونه بانتام این نژاد نیز ۱۸۸۰ خلق شد.
خصوصیات و ویژگی های ظاهری مرغ و خروس آبی
همانطور که از نامشان پیداست دارای پرهایی به رنگ آبی سنگی می باشند که از ترکیب ژن E با پرهای مشکی به وجود آمده است. در بدن این پرنده ترکیبی از پرهای مشکی و آبی سنگی و حتی سفید وجود دارد. بستگی به نحوه پراکندگی ژن ها می توان آنها را در رنگ های مختلفی مشاهده کرد اما سه هرنگ فوق حتما در آنها دیده خواهد شد.
خروس اندلسی تاج و ریش بسیار بلندی دارد که قابل توجه است و مرغ اندلسی نیز بر خلاف سایر مرغ ها تاج و ریش قرمز تر و بزرگتری دارد که دومین مشخصه این نژاد خواهد بود.
نوک، ساق پاها و پنجه ها آبی مایل به مشکی است و پاها کاملا لخت و بدون پر است. هم چنین در صورت توجه به سر پرنده می توانید لاله گوش آنها را ببینید که بر خلاف سایر مرغ و خروس ها قابل مشاهده است. لاله گوش آنها به رنگ سفید و به صورت آویزان و بادامی شکل است. لاله گوش خروس بزرگتر از لاله گوش مرغ است.
پرورش مرغ و خروس اندلسی
این نژاد از مرغ و خروس ها در دو نوع معمولی و بانتام وجود دارند. مرغ و خروس بزرگتر برای تولید گوشت و تخم کاربرد دارند چرا که در سال بالغ بر ۱۶۰ تخم می گذارند که از آن برای جوجه کشی و مصرف خوراکی می توان استفاده کرد.
خروس آبی معمولی حدود ۳ الی ۴ کیلوگرم وزن می گیرد و مرغ آبی معمولی حدود ۲ الی ۳ کیلوگرم وزن خواهند گرفت که گزینه های خوبی برای تولید گوشت هستند. اما مرغ و خروس بانتام وزن و جثه کوچکی دارند و بیشتر برای اهداف زینتی و نمایشی پرورش داده می شوند. خروس اندلسی بانتام حدود ۷۵۰ گرم و مرغ اندلسی بانتام حدود ۶۵۰ گرم وزن می گیرند.
برای جوجه کشی از تخم های نطفه دار این پرنده ها نیز می توانید به دو روش طبیعی و مصنوعی اقدام کنید. در روش طبیعی می توانید تخم های نطفه دار را در زیر سایر مرغ های کرچ خود قرار دهید تا از آنها جوجه کشی کند . اما در صورتی که می خواهید از تعداد زیادی تخم نطفه دار این پرنده با راندمان بالا جوجه کشی کنید می توانید از دستگاه جوجه کشی استفاده کنید. دمای جوجه کشی ۳۷.۵ و رطوبت حدود ۶۰ درصد خواهد بود و همچنین دوره جوجه کشی ۲۱ روز خواهد بود که از روز ۱۸ وارد مرحله هچر خواهد شد.
لیست جامع انواع نژادهای مرغ و خروس به همراه تصویر
