بهترین رنگ مرغ عشق کدام است؟ راهنمای انتخاب رنگ مرغ عشق برای جوجه کشی

تنوع رنگ مرغ عشق | بهترین رنگ برای جفت زدن مرغ عشق

تنوع رنگ مرغ عشق همانند سایر پرنده های زینتی علامتی برای تشخیص نوعیت آنهاست، مرغ عشق های غیر همسان رنگ هایی متفاوت از هم دارند و برای جفت گیری مرغ عشق و تولید مثل مناسب خواهند بود. پرورش دهندگان، مرغ عشق ها را بر اساس رنگ و تنوع طبقه بندی می کنند تا نژاد. به طور کلی رنگ مرغ عشق، موجب توصیف پرهای زینتی می شود و تنوع آن وابسته به الگو یا رنگ علامت گذاری آنهاست.

مرغ عشق ها از نظر رنگ به دو دسته گسترده و متمایز از هم تقسیم می شوند که سبز / زرد یک گونه از آنها بوده و آبی / سفید گونه دیگری از آنهاست. رنگ زمینه ای بیشتر انواع مرغ عشق ها با همان رنگی که در سراسر بدن ها پوشیده می شود، مشخص می گردد. ( ناحیه ای از صورت بین تاج و گلو )

اجداد مرغ عشق وحشی ترکیبی از رنگ سبز و زرد دارد که این ترکیب در بین پرندگان خانگی بسیار متداول است. همچنین نوع آبی / سفید آن بسیار محبوب می باشد و درجه های مختلفی دارد، از خاکستری تیره تا لاجوردی روشن.

دستگاه جوجه کشی ارزان | دستگاه جوجه کشی ۱۲ تایی

» امکان جوجه کشی از تخم انواع مرغ عشق

» سیستم چرخش ۳۶۰ درجه

» قابل اتصال به برق شهری

قیمت : ۳,۵۳۰,۰۰۰ تومان

مشاوره خرید دستگاه

توضیحات و خرید

انواع مختلف مرغ عشق ها

در حال حاضر از مرغ عشق وحشی اصیل، بیش از سی ترکیب رنگ اصلی در میان مرغ عشق های خانگی به رسمیت شناخته شده است. پرندگانی که این رنگ ها را دارند، نادر نیستند اما دارای پرهایی زینتی هستند که از طریق جهش ژنی به وجود مانده اند.

جهش فقط محدود به پرندگان پرورش یافته و محبوس در قفس نیست و در طبیعت نیز به راحتی پیدا می شوند و یکی از قطب های آفریننده تکامل به حساب می آیند. در حیات وحش، جهش رنگی از نظر داشتن مزیت هایی، باور نکردنی اند که باعث می شوند رنگ جدید مرغ عشق نسبت به انواع سبز برای تولید مثل موفق تر باشند. از طرف دیگر ممکن است که به زودی از بین بروند زیرا احتمال دارد که مرغ عشق های رنگین و خارق العاده به خاطر توجهی که پرنده جنس ماده به پرندگان سنتی سبز و زرد دارد، تسلیم شوند.

با این وجود، پرورش دهندگان مرغ عشق می توانند پرنده ها را با ترکیب رنگ جدید جدا کنند و آنها را با پرندگان مشابه پرورش دهند تا جمعیتی از آن نوع رنگ مرغ عشق خاص به وجود آید، این کار می تواند موجب شود که آمیزش و تطابق بی حدی به وجود آید و سی و چند رنگ اصلی در طرح رنگ مرغ عشق ها قرار بگیرد و ده ها تنوع ایجاد شود.

تنوع رنگ در مرغ عشق ها

تنوع رنگ زیادی در مرغ عشق های خانگی وجود دارد، همه این ها بر اساس پالت اصلی از رنگدانه های زرد و آبی است. رنگ آبی و زرد برابر است با سبز و این رنگ غالب در مرغ عشق های وحشی است. در بسیاری از گونه های حیوانات خانگی، رنگدانه زرد وجود ندارد و رنگ آبی در مقابل پایه سفید (به جای زرد) نشان می دهد.

یک مورد که هرگز در رنگ مرغ عشق ها مشاهده نمی کنید، رنگدانه قرمز است. هرگونه رنگ صورتی (به مقدار جزئی) بجای گرایش ژنی، به دلیل رنگ مواد غذایی مرغ عشق می باشد. اما این شکاف و فاصله در پالت مانع از تنوع خیره کننده تغییرات رنگ مرغ عشق ها نشده است، از خاکستری دودی گرفته تا آبی لاجوردی و سبز و زرد خردلی همچنین نمونه هایی از زالی در این مخلوط و آمیزش وجود دارد که فاقد رنگدانه های معمول هستند.

رنگدانه تیره ( رنگی که زرد را سبز می کند و رنگ آبی را در میان رنگ سفید پراکنده یا پخش می کند) نوعی ملانین به نام eumelanin و رنگدانه زرد psittacofulvin است که کوتاه شده آن psittacin می باشد.

دلیل تنوع در رنگ مرغ عشق ها

پالت رنگ می تواند با وجود ژن هایی غنی سازی شود که روی تیره شدن یا شدت رنگ تأثیر گذار هستند یا برخی از نشانه های پرندگان را تغییر می دهند.

یکی از این ژن ها، رنگ پرهای زینتی مرغ عشق ها را تیره تر می کند و میزان این تیرگی بستگی به تعداد ژن های موجود در پرنده دارد(یعنی صفر، یک یا دو).  ژن عامل تیرگی در مرغ عشق های وحشی وجود ندارد بنابراین، رنگ آمیزی آنها به صورت سبز روشن دیده می شود.  با وجود یک ژن عامل تیرگی، رنگ مرغ عشق ها به سبز تیره تبدیل می شود و با وجود دو عدد از آن ژن، رنگ زیتونی می گردد.

سایه رنگ های معادل آن در مرغ عشق های آبی / سفید: آسمانی، لاجوردی و رنگ بنفش است. این سه مورد آخر می توانند پیچیده باشند و با ویژگی های ژنتیکی ای به صورت چهره زرد یا طلایی شناخته شوند. پرندگان با چنین ژن هایی چهره های زرد رنگ را بر روی بدن های آبی / سفید نشان می دهند.  

طرح رنگ مرغ عشق می تواند به روش های دلپذیر دیگری نیز باشد. ژن عامل رنگ خاکستری موجب می شود که چنین رنگی وارد پر و بال مرغ عشق شود و پرندگان سبز را به سبز / خاکستری و پرندگان آبی به سایه رنگ دودی تبدیل کند. عامل رنگ بنفش، تیرگی در هر دو پرنده سبز / زرد و آبی / سفید را بیشتر می کند و گاهی رنگ بنفش درخشان ایجاد می کند. عامل رنگ سنگ لوح( خاکستری مایل به آبی )، یک ژن بسیار غیر معمول، رنگ آبی – خاکستری تیره ای به پرهای زینتی پرنده می دهد.

بهترین رنگ مرغ عشق برای جوجه کشی چیست؟

رنگ جوجه مرغ عشق به رنگ والدین آنها بستگی دارد. ژن های غالب همیشه موجب رنگ پر های زینتی می شوند، مثلا آنهایی که مسئول رنگ آمیزی زرد / سبز هستند در مرغ عشق های وحشی یافت می شوند. با این حال، رنگ مرغ عشق های خانگی متنوع است که پیش بینی دقیق رنگ فرزندان دشوار می باشد.

به عنوان مثال، پرنده ممکن است برای پرهای آبی و سفید، یک ژن مغلوب داشته باشد که پشت ژن غالب برای پرهای زرد / سبز پنهان شده است در نتیجه رنگ آبی ظاهر نمی شود اما ممکن است این ژن به نسل بعد منتقل شود و در صورت جفت شدن با ژن مغلوب دیگر، رنگ آبی دیده می شود.

همه انواع پرندگان، غیر از سبز روشن، نتیجه جهش ژنی هستند. رایج ترین نوع آن، رنگ مرغ عشق آبی / سفید است که به سادگی رنگدانه زرد خود را از دست داده است. این دو طرح رنگ اصلی پایه – زرد / سبز و آبی / سفید – با وجود ژن های مختلف جهش یافته، پیچیده هستند. نشانه ها یا رنگ بدن ممکن است روشن تر یا تیره تر شوند و برخی از ویژگی ها ( مانند: لکه های چانه یا حاشیه پر و بال های سیاه) ممکن است در کل از بین بروند.

پرندگان می توانند یک یا دو ژن جهش یافته یکسان داشته باشند که در صورت وجود هر دو مورد، اثر آن ژن های خاص در رنگ مرغ عشق بیشتر می شود. در بسیاری از پرندگان، دو ژن جهش یافته مختلف برای ایجاد جلوه هایی زیبا  با هم ترکیب می شوند مانند گونه هایی که دارای صورت زرد و رنگ های غالب هستند.

بنابراین، راز رنگ مرغ عشق ها در ژن های والدین شان نهفته است. پرورش دهندگان می دانند وقتی دو پرنده که دارای رنگ سبز روشن هستند را در کنار هم قرار دهند، ۹۹.۹ درصد این شانس وجود دارد كه فرزندانشان سبز روشن شوند. به همین ترتیب یک پرنده سبز روشن با یک پرنده متوسط آسمانی رنگ، پرنده ای به رنگ سبز روشن تولید می کنند زیرا این ژن غالب است اما نسل بعد، هر یک از دو ژن کد کننده رنگ را به ارث می برند و بسته ژنتیکی کمی بیشتر تغییر می کند. برخی از ژن های رنگ آسمانی منتقل می شود و هر جا که به صورت خالص در پرنده ایجاد شود، این رنگ روی پر های زینتی پرنده ظاهر می گردد.

انتخاب رنگ مرغ عشق چگونه است؟

پرورش دهندگان غالباً در تلاش هستند برای رسیدن به رنگ مرغ عشق مناسب، والدین را با دقت بیشتری انتخاب کنند اما افرادی نیز وجود دارند که به این موضوع اهمیتی نمی دهند و از انواع مختلف مرغ عشق ها لذت می برند. در کل بیشتر آنها بدون توجه به رنگ مرغ عشق، از پرورش جوجه های سالم کاملاً خوشحال می شوند.

گاهی اوقات یک جهش جدید چیزی را ایجاد می کند که قبلاً دیده نشده است مانند: مرغ عشق هایی با صورت سیاه که ظاهر شدند و در دهه ۱۹۹۰ ناپدید گشتند.

دلایل تغییرات رنگ مرغ عشق

اگر تغییر رنگ مرغ عشق پس از رسیدن به بزرگسالی باشد، معمولاً نشانه کمبود در رژیم غذایی است. به عنوان مثال، در رژیم غذایی تمام دانه ها ویتامین A کم است و همین امر باعث می شود که پرهای مرغ عشق کم رنگ تر به نظر آیند. پس ابتدا اطمینان حاصل کنید که پرندگان به خوبی غذا می خورند.

علت دیگر تغییر رنگ مرغ عشق، تمیز نبودن آن است که گاهی پیش می آید مرغ عشق خودش را مرتبا آراسته و تمیز نمی کند.( به خاطرگرد و غبار وکثیف بودن)

برای رعایت کردن بهداشت شخصی حیوان خانگی می توانید آب را از طریق برگ های مرطوب سالاد و گیاهان یا حمام مرغ عشق تأمین کنید، که موجب خوش حالی او نیز می شود. این آراستگی شامل مانیکور( آرایش) دقیق منقار از پرها با استفاده از یک غده روغنی انجام می شود که در بخش انتهایی مرغ عشق قرار گرفته است.

در صورتی که مرغ عشق دچار آزار و اذیت، انگل یا به هر دلیل دیگری مریض شود، ممکن است رنگ مرغ عشق کسل کننده یا کثیف تر از حد معمول به نظر آیند.

تنها نوع مرغ عشقی که طی ماه ها تغییر رنگ می دهد، Opaline است (مو های پر می ریزد)

مرغ عشق رنگین کمانی

مرغ عشق رنگین کمانی، رنگبندی جالبی دارد. پرهای این گونه مرغ عشق برخلاف گونه های معمولی رنگ های ملایم تری دارد که رنگ ها همچون آبرنگ به آرامی در یکدیگر ترکیب شده اند. این طوطی ها از جهش آبی، صورت زرد، جهش اوپال و جهش بال تمام رنگ (Clearwing) حاصل شده اند.

از آنجایی که این مرغ عشق ها از ترکیبی از جهش های مختلف ساخته شده اند، یک طوطی رنگین کمانی ممکن است متفاوت از دیگری به نظر برسد.

چطور مرغ عشق رنگین کمانی تولید کنیم؟

همانطور که گفته شد، این نوع مرغ عشق ها ۴ جهش خاص در ژن های خود دارند که وقتی این ۴  جهش با هم ترکیب میشوند، مرغ عشق رنگین کمانی حاصل میشود. بنابراین برای تولید مرغ عشق رنگین کمانی:

• هر دو والد باید جهش بال تمام رنگ داشته باشند.
• نر یا والدش باید اوپالین باشند.
• هر دو رنگ آبی داشته باشند.
• حداقل یکی از جفت ها به وضوح صورت زرد باشد.