اهداف پرورش کبوتر

اهداف پرورش کبوتر

اهداف پرورش کبوتر
پرورش کبوتر و نگهداری کبوترها ممکن است به دلایل زیرانجام گیرد :

۱- مصرف گوشت جوجه کبوترها و یا مصرف تخم کبوتر
برخی از مردم معتقدند که گوشت جوجه کبوتر خوشمزه، خوش طعم ۶۸۰ گرم وزن دارد و برای تهیه خوراک مناسب است. باید در نظر داشت که در کالبد جوجه های تازه رسیده به نحو محسوسی بیش از کبوترهای بالغ پروتئین قابل هضم و جذاب وجود دارد و در عین حال عضلات و اعصاب انعطاف پذیر در بدن انان کمتر از کبوترهای بالغ است. ضمنا بدن جوجه ها، پروتوپلاسم مایع بیشتری دارد و از لحاظ ویتامین B و فسفر از والدین خود غنی تر می باشند. بدن جوجه کبوتر از بافت ظریف تری
داشته، به سهولت در معده هضم می گردد. از این رو پزشکان خوردن آن را برای افراد بیمار توصیه می کنند؛ مضافاً بر این که یک جوجه کبوتر سالم ازحجم و وزن مناسبی برخوردار می باشد.

۲- تأمین کود مزارع
کود کبوتر از کودهای غنی از ته است که می توان در کودپاشی مزارع سبزی، میوه و باغهای گل از آن استفاده کرد؛ و به طور متوسط هر کبوتر محبوسی در قفس، سالیانه در حدود پنج کیلوگرم کود می دهد و چنانچه آزاد باشد، مقدار دو و نیم کیلوگرم کبود به دست میآید. بیشتر مزرعه داران و صاحبان باغ های کوچک میوه، مصرف کنندگان این نوع کود می باشند؛ ولی نظر به این که میزان ازت کود کبوتر خیلی بالا است، ابتدا آن را با مقداری خاک و فضولات دیگر مخلوط می کنند و سپس به مصرف میرسانند. هرچند که امروزه به دلیل تولید زیاد و بهای کم کودهای صنعتی و شیمیایی مقدار خریداران کود طبیعی، بسیار کم شده است.

۳- سرگرمی (به دلیل زیبایی کبوترها)

خویش را صرف نگهداری و پرورش این پرندگان نمایند و از زیباییهای جذاب این پرندگان بهره مند شوند.

۴- مسابقه

حس جهت یابی در کبوتر، بسیار قوی است و به کمک این حس، پرنده می تواند محل آشیانه خود را از فرسنگها مسافت تعیین نماید و به سوی آن پرواز کند؛ به خصوص کبوترهای قاصد و نامه بر که نسبتاً از اندام قوی تری نسبت به انواع دیگر برخوردارند و اندوخته های بدنشان نیز نسبت به همنوعان خود بیشتر است. کبوتر نامه بر در مدت پیمودن فاصله بین نقطهٔ پرواز تا آشیانه که گاهی تا چند روز می انجامد، از اندوخته های بدن استفاده می کند و تا آنجا که توان دارد به سوی لانه پرواز میکند. در اروپا و آمریکا علاقه مندان به کبوتر، این پرنده را جهت مسابقه نگهداری می کنند و مسابقاتی ترتیب می دهند و عدهٔ کثیری که داوطلب شرکت در مسابقه هستند، هر کدام تعداد معینی کبوتر جلد خود را در فاصله معینی از شهری که در آنجا مقیم می باشند میآورند و در ساعت و لحظه معین و مشخصی، همه کبوترها را به پرواز در میآورند و هرکس که کبوترش زودتر از سایر رقبا به منزل رسید، برنده مسابقه می شود. این مسابقه یکی از رقابتهای پرطرفدار در اروپاست. اولین مسابقهٔ کبوتر در مسافت بیش از صد مایل در سال ۱۸۱۸ میلادی در بلژیک انجام شد، اما اولین مسابقات پرواز طولانی کبوتر در انگلستان، در سال ۱۸۷۱ میلادی از کاخ کریستال در جنوب لندن شروع شد. نخستین پرواز طولانی که توسط کبوتری پیموده شده است مربوط به تاریخ ۲۰ ژوئن ۱۸۹۰ میلادی می باشد که طی آن کبوتری به نام موتور از تورسو واقع در اسکاتلند پرواز داده شد و مسافت ۸۰۱ کیلومتر را با سرعت ۸۰ کیلومتر در ساعت پیمود و به آشیانه خود بازگشت. در دائرةالمعارف مکمیلان اظهار شده است که کبوترها می توانند چند صد مایل را با سرعتی بیش از ۱۴۵ کیلومتر بپیمایند.
مسابقه کبوترها، در کشورهای اروپای شمالی و ممالک اسکاندیناوی طرفداران فراوانی دارد و اتحادیه هایی به این منظور به وجود آمده است. اعضای این اتحادیه ها بسته به امکانات خود تعدادی کبوترهای مخصوصی برای مسابقه نگهداری میکنند. مسابقه کبوترها به صورت فصلی انجام می گیرد. معمولاً در نیمکره شمالی از ماه فروردین تا شهریور این مسابقات ترتیب داده می شود؛ و کبوترداران در تعطیلات آخر هفته کبوترهای خود را با اتومبیل و یا ترن به نقاط دوردست می برند و سپس آنها را به پرواز در میآورند و بعد منتظر می شوند که کدام یک از آنها زودتر به محل اصلی خود باز می گردند. این مسابقات در مسافتهای کوتاه و همچنین در مسافتهای طولانی جهت آزمایش قدرت پرواز انجام می گیرد و هر یک از این مسابقات ویژگیهای خاص خود را دارد. جهت تغذیه کبوترهای مسابقه معمولاً از غذاهای مقوی استفاده می کنند که دارای پروتئین بالا و اسید آمینه های لازم و پرانرژی باشد. جهت مسابقه از هر دو جنس استفاده میشود زیرا هر دو جنس ، طبق غریزه علاقه مند بازگشت به لانه خود هستند. در کشور بلژیک، به طور وسیعی پرورش و اصلاح نژاد کبوتر، چه به عنوان مسابقه و چه برای نگهداری معمولی متداول است و بعد از مسابقه دوچرخه سواری، مسابقه کبوترها محبوب ترین سرگرمی مردم این کشور میباشد. طبق آمار موجود در بلژیک تعداد هشتاد و شش هزار پرورش دهنده کبوتر وجود دارند که از حدود ده میلیون کبوتر نگهداری میکنند، که از این تعداد پرورش دهنده، ٪۵ آنها در مسابقات سالیانه کبوتر شرکت می کنند. به طور متوسط هر فرد پنجاه پرنده دارد؛ و ماهیانه در حدود پنجاه و شش هزار تن غذای کبوتر در بلژیک مصرف میشود، از این رو به مرور رشته ای خاصی برای تغذیه کبوتر به وجود آمده است. ولی متأسفانه مطالعات و بررسیهای انجام شده در این زمینه بسیار کم بوده و هنوز در مرحله ابتدایی می باشد.

۵- نامه رسانی

این هدف در گذشته های دور یکی از اهداف اساسی پرورش کبوترها بوده است و پادشاهان، شاهزادگان، امیران و فرماندهان، نامه های خویش را به کمک کبوترهای نامه بر می فرستادند. این موضوع به ویژه در جنگ ها کاربرد فراوانی داشته است و در اروپا بسیاری از دلباختگان بدین طریق با معشوقه های خویش تماس داشته اند و در قرن شانزدهم میلادی بسیاری از شاهزادگان بدین وسیله نامه نگاری می کردند. متأسفانه، بر پایه مدارک پلیس بین المللی، اخیراً از این پرندگان بی گناه در نقل و انتقال مواد مخدر استفاده می شود. به تازگی در انگلستان از این پرندگان جهت رساندن ظروف حاوی خون از بیمارستانی به بیمارستان دیگر استفاده شده است.

فيزيولوژی کبوتر
-۱چینه دان کبوترهای نر، همچون چینه دان کبوترهای ماده قادر می سازد همگام با ماده ها اقدام به تغذیه جوجه ها نمایند و این کار تا زمانی ادامه مییابد که جوجه ها بتوانند خود به تنهایی قادر به تهیهٔ غذای خود شوند.
۲- کبوتر کیسه ای جهت ذخیره صفرا ندارد و کبد مستقیماً صفرا را به کانالی که منتهی به دوازدهه می گردد، می ریزد.
۳- سکوم یا روده کور کبوتر بسیار کوتاه است.
۴- کبوترهای ماده هشت روز پس از آمیزش جنسی با کبوترهای نر، به فاصله زمانی ۳۶ تا ۴۸ ساعت از یکدیگر، دو تخم بارور می گذارند. مدت
خوابیدن بر روی تخمها در تابستان هفده روز و در زمستان هیجده روز است.
۵- برخی از نژادهای اصیل ممکن است به صورت مستمر تا ۵ سال زاد و ولد نمایند.
۶- کبوتر سه پلک دارد. پلک سوم، یک غشای بسیار شفاف است که هنگام گرد و غبار و یا تابش شدید نور خورشید از آن استفاده می کند.
۷- کبوتر نه کسیه هوائی در نقاط مختلف بدن دارد که از یک سو اکسیژن مورد نیاز پرنده را در هنگام اوج گرفتن در آسمان تأمین میکند و از سوی دیگر باعث سبکی وزن پرنده در هنگام پرواز می گردد.
۸- استخوان و استخوان بندی کبوترها سبک و کشیده است و استخوان توخالی کبوترها دارای محفظه هایی برای ذخیره هواست و وزن کل استخوانها در حدود ۵٪ وزن کل پرنده می باشد.